اسْتِبْراء

«مسأله 246» استبراء عمل مستحبّى است كه مردها بعد از بيرون آمدن ادرار انجام مى‌دهند و هدف از انجام آن خارج كردن ادرار باقى‌مانده در مجراى ادرار و اطمينان از پاكى آن مى‌باشد؛ و داراى اقسامى است، بهترين آنها اين است كه بعد از قطع شدن ادرار، اگر مخرج مدفوع نجس شده، اوّل آن را تطهير كنند و بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج مدفوع تا بيخ آلت بكشند و بعد شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه‌گاه بكشند و پس از آن، سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.

«مسأله 247» آبى كه گاهى بعد از ملاعبه و تحريك شهوت جنسى از انسان خارج مى‌شود و به آن «مَذْى» مى‌گويند، پاك است و نيز آبى كه گاهى بعد از خروج منى بيرون مى‌آيد و به آن «وَذْى» گفته مى‌شود و آبى كه گاهى بعد از ادرار بيرون مى‌آيد و به آن «وَدْى» مى‌گويند، پاك است و چنانچه انسان بعد از ادرار استبراء كند و بعد از آن آبى از او خارج شود و شك كند كه ادرار است يا يكى از اينها، پاك مى‌باشد.

«مسأله 248» اگر انسان شك كند استبراء كرده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، نجس مى‌باشد و چنانچه وضو گرفته باشد، وضويش باطل مى‌شود؛ ولى اگر شك كند استبرايى كه كرده درست بوده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، پاك مى‌باشد و وضو را نيز باطل نمى‌كند.

«مسأله 249» كسى كه استبراء نكرده، اگر به واسطه آن كه مدتى از ادرار كردن او گذشته، يقين كند كه ادرار در مجرا نمانده است و رطوبتى ببيند و شك كند كه پاك است يا نه، آن رطوبت پاك مى‌باشد و وضو را نيز باطل نمى‌كند.

«مسأله 250» اگر انسان بعد از ادرار استبراء كند و وضو بگيرد، چنانچه بعد از وضو رطوبتى ببيند كه بداند يا ادرار است يا منى، واجب است غسل كرده و وضو نيز بگيرد، ولى اگر وضو نگرفته باشد، فقط گرفتن وضو كافى است.

«مسأله 251» براى زن استبراء از ادرار نيست و اگر رطوبتى ببيند و شك كند كه پاك‌