خريدار بگذارند كه اگر بخواهد آن را به جاى ديگرى ببرد، فروشنده جلوگيرى نكند.

دوم: معامله نسيه‌

«معامله نسيه» آن است كه فروشنده كالا را به خريدار بسپارد، ولى قرار بگذارند خريدار بهاى آن را در وقت ديگرى به فروشنده بدهد.

«مسأله 2303» در معامله نسيه بايد مدّت كاملًا معلوم باشد، پس اگر جنسى را بفروشد كه سرِ خرمن پول آن را بگيرد، چون مدّت كاملًا معيّن نشده، معامله باطل است.

«مسأله 2304» اگر كالايى را نسيه بفروشد، پيش از تمام شدن مدّتى كه قرار گذاشته‌اند، نمى‌تواند عوض آن را از خريدار مطالبه نمايد، ولى اگر خريدار بميرد و از خود مالى داشته باشد، فروشنده مى‌تواند پيش از تمام شدن مدّت، طلبى را كه دارد از ورثه او مطالبه نمايد.

«مسأله 2305» اگر كالايى را نسيه بفروشد، بعد از تمام شدن مدّتى كه قرار گذاشته‌اند، مى‌تواند عوض آن را از خريدار مطالبه نمايد، ولى اگر خريدار نتواند بپردازد، بايد به او مهلت دهد.

«مسأله 2306» اگر به كسى كه قيمت كالايى را نمى‌داند، مقدارى نسيه بدهد و قيمت آن را به او نگويد، معامله باطل است؛ ولى اگر به كسى كه قيمت نقدى كالايى را مى‌داند نسيه بدهد و گران‌تر حساب كند، مثلًا بگويد: «كالايى را كه به تو نسيه مى‌دهم تومانى يك ريال از قيمتى كه نقد مى‌فروشم گران‌تر حساب مى‌كنم» و او قبول كند، اشكال ندارد.

«مسأله 2307» كسى كه جنسى را نسيه فروخته وبراى گرفتن پول آن مهلتى را قرار داده، اگر مثلًا بعد از گذشتن نصف مدّت، مقدارى از طلب خود را كم كند و بقيّه را نقد بگيرد، اشكال ندارد.

سوم: معامله سَلَف‌

«معامله سَلَف» (پيش فروش) آن است كه قرار بگذارند خريدار هنگام معامله، بهاى‌