چيزهايى كه در نماز جماعت مستحب‌اند

«مسأله 1546» مستحب است امام در وسط صف بايستد و اهل علم و كمال و تقوا در صف اوّل بايستند.

«مسأله 1547» مستحب است صف‌هاى جماعت منظّم باشند و بين كسانى كه در يك صف ايستاده‌اند، فاصله نباشد و شانه آنان در رديف يكديگر باشد.

«مسأله 1548» مستحب است بعد از گفتن «قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ»، مأمومين برخيزند.

«مسأله 1549» مستحب است امام جماعت، حال مأمومى را كه از ديگران ضعيف‌تر است رعايت كند و عجله نكند تا افراد ضعيف به او برسند و نيز مستحب است قنوت و ركوع و سجود را طولانى نكند، مگر اين كه بداند همه كسانى كه به او اقتدا كرده‌اند، به اين عمل مايلند.

«مسأله 1550» مستحب است امام جماعت در حمد و سوره و ذكرهايى كه بلند مى‌خواند، صداى خود را به قدرى بلند كند كه ديگران بشنوند، ولى نبايد بيش از اندازه صدا را بلند كند.

«مسأله 1551» اگر امام در ركوع بفهمد كسى تازه رسيده و مى‌خواهد اقتدا كند، مستحب است ركوع را دو برابر هميشه طول بدهد و بعد برخيزد، اگرچه بفهمد فرد ديگرى هم براى اقتدا وارد شده است.

چيزهايى كه در نماز جماعت مكروه‌اند

«مسأله 1552» اگر در صف‌هاى جماعت جا باشد، مكروه است انسان تنها بايستد.

«مسأله 1553» مكروه است مأموم ذكرهاى نماز را به گونه‌اى بگويد كه امام بشنود.

«مسأله 1554» اقتدا نمودن مسافر به غير مسافر و يا غير مسافر به مسافر مكروه است.

نماز آيات‌

«مسأله 1555» نماز آيات كه دستور آن بعداً گفته خواهد شد، به واسطه‌