بنابر احتياط واجب بايد اجير بگيرند.

«مسأله 1458» اگر كسى كه براى نمازهاى ميّت اجير كرده‌اند پيش از تمام كردن نمازها بميرد و اجرت همه آنها را گرفته باشد، چنانچه قيد شده باشد كه تمام نمازها را خودش بخواند و مدّتى كه مى‌توانسته در خلال آن، عمل را انجام دهد نگذشته باشد، اجاره باطل است و در غير اين صورت موجر از خيار فسخ برخوردار است، يعنى مى‌تواند اجاره را فسخ كند و پولى را كه داده پس بگيرد يا از ورثه اجير بخواهد كه از مال او براى انجام دادن آن نمازها اجير بگيرند، ولى اگر اجير مال نداشته باشد، بر ورثه او چيزى واجب نيست.

«مسأله 1459» اگر اجير پيش از تمام كردن نمازهاى ميّت بميرد و خودش نيز نماز قضا داشته باشد، بايد از مال او براى نمازهايى كه اجير بوده، شخص ديگرى را اجير نمايند و اگر چيزى زياد آمد، در صورتى كه وصيّت كرده باشد و ورثه اجازه بدهند، براى تمام نمازهاى او اجير بگيرند و اگر اجازه ندهند، ثلث آن را به مصرف نماز خود او برسانند.

نماز جماعت‌

«مسأله 1460» مستحب است نمازهاى واجب شبانه‌روزى و نماز ميّت و نماز آيات را به جماعت بخوانند و در نمازهاى شبانه‌روزى به ويژه نمازهاى صبح، مغرب و عشاء مخصوصاً براى همسايه مسجد و كسى كه صداى اذان را مى‌شنود، بيشتر سفارش شده است.

«مسأله 1461» در روايتى وارد شده است كه اگر يك نفر به امام جماعت اقتدا كند، هر ركعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز را دارد و اگر دو نفر اقتدا كنند، هر ركعتى ثواب ششصد نماز را دارد و هر چه بيشتر شوند، ثواب نمازشان بيشتر مى‌شود تا به ده نفر برسند و عدّه آنان كه از ده گذشت، اگر تمام آسمانها كاغذ و درياها مركّب و درختها قلم و جنّ و انس و ملائكه نويسنده شوند، نمى‌توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند[1].

[1]- مستدرك الوسائل، باب 1 از« أبواب صلاة الجماعة»، ح 3، ج 1، ص 487.