الف- كسى كه ايستاده نماز مىخواند، پس از آن كه سر از ركوع برداشت و كاملًا ايستاد و كسى كه نشسته نماز مىخواند، پس از آن كه كاملًا نشست، براى رفتن به سجده تكبير بگويد.
ب- هنگامى كه مرد مىخواهد به سجده برود، اوّل دستها را و زن اوّل زانوها را به زمين بگذارد.
ج- بينى را بر مهر يا چيزى كه سجده بر آن صحيح است، بگذارد.
د- در حال سجده انگشتان دست را به هم بچسباند و به گونهاى برابر گوش بگذارد كه سر آنها رو به قبله باشد.
ه- در سجده دعا كند و از خدا حاجت بخواهد و مستحب است اين دعا را بخواند:
«يا خَيْرَ الْمَسْؤُولينَ وَيا خَيْرَ الْمُعْطينَ ارْزُقْنى وَارْزُقْ عِيالى مِنْ فَضْلِكَ فَإنَّكَ ذُوالفَضْلِ الْعَظيمِ» يعنى: «اى بهترين كسى كه از او حاجت خواسته مىشود و اى بهترين عطا كنندگان، به من و عيال من از فضل خودت روزى بده، پس به درستى كه تو داراى فضل بزرگى هستى».
و- بعد از سجده بر ران چپ بنشيند و روى پاى راست را بر كف پاى چپ بگذارد.
ز- بعد از هر سجده، هنگامى كه نشست و بدن آرام گرفت تكبير بگويد.
ح- بعد از سجده اوّل كه بدن آرام گرفت، بگويد: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبّى وَأَتُوبُ إلَيْهِ».
ط- سجده را طولانى كند و هنگام نشستن دستها را روى رانها بگذارد.
ى- براى رفتن به سجده دوم، در حال آرامش بدن «اللّهُ اكْبَر» بگويد.
ك- در سجدهها، صلوات بفرستد و اگر صلوات را به قصد ذكرى كه در سجده دستور دادهاند بگويد، اشكال ندارد.
ل- هنگام بلند شدن، دستها را بعد از زانوها از زمين بردارد.
م- مردها بازوها را از پهلو جدا نگاه دارند و زنها آرنجها و شكم را بر زمين بگذارند و