نجس شود، مى‌تواند با آن لباس نماز بخواند؛ ولى احتياط مستحب آن است كه لباس خود را در آخر روز آب بكشد تا بتواند نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را با لباس پاك يا با نجاست كم‌ترى بجا آورد و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولى ناچار است كه همه آنها را با هم بپوشد، چنانچه در شبانه روز يك مرتبه همه آنها را آب بكشد، كافى است؛ ولى زنى كه مادر آن بچّه نيست، اگرچه يك لباس بيشتر نداشته باشد، احتياطاً براى هر نماز اگر لباسش نجس شد، بايد آن را آب بكشد و با لباس پاك نماز بخواند.

چيزهايى كه در لباس نمازگزار مستحب است‌

«مسأله 888» چند چيز در لباس نمازگزار مستحب است كه از آن جمله‌اند: عمامه با تَحتُ‌الحَنَك، پوشيدن عبا و لباس سفيد و پاكيزه‌ترين لباسها و استعمال بوى خوش و به دست كردن انگشتر عقيق.

چيزهايى كه در لباس نمازگزار مكروه است‌

«مسأله 889» چند چيز در لباس نمازگزار مكروه است كه از آن جمله‌اند: پوشيدن لباس سياه مگر براى عزاى اهل بيت عليهم السلام و همچنين لباس چرك و تنگ و لباس شرابخوار و لباس كسى كه از نجاست پرهيز نمى‌كند و پوشيدن لباسى كه نقش صورت دارد و نيز باز بودن دكمه‌هاى لباس و به دست كردن انگشترى كه نقش صورت دارد.

مكان نمازگزار

مكان نمازگزار چند شرط دارد:

* شرط اوّل: مكان نمازگزار بايد مباح باشد.

«مسأله 890» نماز كسى كه در ملك غصبى نماز مى‌خواند- اگرچه روى فرش و تخت و مانند آنها باشد- باطل است و همچنين نماز خواندن در زير خيمه غصبى باطل است، ولى نماز خواندن در زير سقف غصبى چنانچه ديوارهاى آن غصبى نباشد، مانعى ندارد.