پاك مى‌شود كه آب حوض با آب باران مخلوط شود.

5- آب چاه‌

«مسأله 55» اگر نجاست به آب چاهى كه از زمين مى‌جوشد- اگرچه كمتر از كُر باشد- برسد، تا وقتى بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده پاك است، ولى مستحب است پس از رسيدن بعضى از نجاستها، به مقدارى كه در كتابهاى مفصل نوشته شده، از آن آب بكشند.

«مسأله 56» اگر نجاستى در چاه بريزد و بو يا رنگ يا مزه آب آن را تغيير دهد، چنانچه تغيير آب چاه از بين برود، بنابر احتياط وقتى پاك مى‌شود كه با آبى كه از چاه مى‌جوشد مخلوط گردد.

احكام آبها

«مسأله 57» آب مضاف، چيز نجس را پاك نمى‌كند و وضو و غسل نيز با آن باطل است.

«مسأله 58» اگر چيز نجس به آب مضاف برسد آن را نجس مى‌كند، ولى چنانچه آب مضاف از بالا با فشار روى چيز نجس بريزد، مقدارى از آن كه به چيز نجس رسيده، نجس و مقدارى كه بالاتر از آن است پاك مى‌باشد؛ مثلًا اگر گلاب را از گلابدان روى دست نجس بريزند، آنچه به دست رسيده نجس و آنچه به دست نرسيده پاك است و نيز اگر مثل فوّاره با فشار از پايين به بالا برود، اگر نجاست به بالا برسد، پايين نجس نمى‌شود.

«مسأله 59» اگر آب مضاف نجس، به گونه‌اى با آب كُر يا جارى مخلوط شود كه ديگر به آن آب مضاف نگويند، پاك مى‌شود.

«مسأله 60» آبهاى معدنى و آب برخى درياچه‌ها كه با نمك مخلوط شده‌اند و نيز آب لوله كشى كه در آن كُلر ريخته‌اند، حكم آب مطلق را دارند، مگر اين كه مقدار چيز