بتواند از راه ديگر گمان قوى‌ترى پيدا نمايد، نبايد به حرف او عمل كند.

«مسأله 812» اگر براى پيدا كردن قبله وسيله‌اى نداشته باشد يا با اين كه كوشش كرده گمان او به هيچ جهتى تمايل پيدا نكرده باشد، بنابر احتياط چهار نماز به چهار طرف مى‌خواند، اگرچه بعيد نيست خواندن يك نماز به هر جهتى كه خواست، كافى باشد.

«مسأله 813» اگر يقين يا گمان كند كه قبله در يكى از دو طرف است، بايد به هر دو طرف نماز بخواند.

«مسأله 814» كسى كه به چند طرف نماز مى‌خواند، اگر بخواهد نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشاء را بخواند، مى‌تواند نماز اوّل را به تمام جهات بخواند و بعد نماز دوم را شروع كند و يا آن كه هر دو نماز را به يك جهت بخواند و سپس هر دو را در جهات ديگر تكرار كند، اگرچه روش اول بهتر است.

«مسأله 815» اگر كسى كه يقين به قبله ندارد بخواهد غير از نماز عملى انجام دهد كه بايد رو به قبله صورت گيرد، مثلًا بخواهد سر حيوانى را ببرد، در صورت ضرورت، مى‌تواند به گمان عمل نمايد وگرنه در صورت امكان بايد آن عمل را به تأخير اندازد و پس از حصول اطمينان به جهت قبله آن را به جا آورد.

پوشاندن بدن در نماز

«مسأله 816» مرد بايد در حال نماز- اگرچه كسى او را نبيند- عورتين خود را بپوشاند و بهتر است از ناف تا زانو را نيز بپوشاند.

«مسأله 817» زن بايد در هنگام نماز تمام بدن حتى سر و موى خود را بپوشاند و همچنين بنابر احتياط بايد كف پاى خود را نيز بپوشاند، ولى پوشاندن صورت به مقدارى كه در وضو شسته مى‌شود و دستها و روى پاها تا مچ لازم نيست، امّا براى آن كه يقين كند كه مقدار واجب را پوشانده است، بايد مقدارى از اطراف صورت و قدرى پايين‌تر از مچ را نيز بپوشاند.

«مسأله 818» زن در برابر نامحرم بايد تمام بدن خود، غير از مقدارى از صورت كه‌