به واسطه نجاست تغيير كرده، نجس است و طرفى كه متصل به چشمه است، اگرچه كمتر از كُر باشد پاك است و آبهاى ديگر نهر، اگر به اندازه كُر بوده يا به واسطه آبى كه تغيير نكرده به آب طرف چشمه متصل باشند، پاك وگرنه نجساند.
«مسأله 40» آب چشمهاى كه جارى نيست ولى به گونهاى است كه اگر از آن بردارند باز مىجوشد، حكم آب جارى را دارد، يعنى اگر نجاست به آن برسد، تا وقتى كه بو يا رنگ يا مزه آن به واسطه نجاست تغيير نكرده، پاك است؛ ولى اگر جوشش آن ضعيف و غير محسوس باشد، بنابر احتياط حكم آب راكد را دارد.
«مسأله 41» آب راكد كنار نهر كه متصل به آب جارى است، در نجس نشدن حكم آب جارى را دارد.
«مسأله 42» چشمهاى كه مثلًا در زمستان مىجوشد و در تابستان از جوشش مىافتد، فقط وقتى كه مىجوشد حكم آب جارى را دارد.
«مسأله 43» آب حوض حمام و مانند آن اگرچه كمتر از كُر باشد، چنانچه به خزينهاى كه آب آن به اندازه كُر است متصل باشد، مثل آب جارى است.
«مسأله 44» آب لولههاى حمام كه از شيرها و دوشها مىريزد و همچنين آب لولههاى ساختمانها اگر متصل به كُر باشند، در حكم آب كُر است.
«مسأله 45» آبى كه روى زمين جريان دارد، ولى از زمين نمىجوشد و متصل به مادهاى مانند برف كه عرفاً موجب استمرار جريان آن شود نيز نمىباشد، چنانچه كمتر از كُر باشد و نجاست به آن برسد نجس مىشود؛ اما اگر با فشار جريان داشته باشد و قسمتى از آن با نجاست تماس پيدا كند، قسمتهاى قبل از آن نجس نمىشود.
4- آب باران
«مسأله 46» اگر به چيز نجسى كه عين نجاست در آن نيست يك مرتبه باران ببارد، هر جايى كه باران به آن برسد پاك مىشود، ولى باريدن دو سه قطره فايده ندارد، بلكه بايد به گونهاى باشد كه بگويند باران مىآيد و در زمين سخت مانند آسفالت آب جارى