مقصود فرود آمدن يا فرود آوردن است، مانند اين دو آيه كريمه:
- نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْامينُ* عَلَى قَلْبِكَ ...[1]؛ روح الامين آن را بر دلت نازل كرد
- فَإِذَا نَزَلَ بِساحَتِهِمْ فَساءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ[2]؛ پس هشدار داده شدگان را آنگاه كه عذاب به خانه آنان فرود آيد چه بد صبحگاهى است.
و گاه ممكن است به معناى دادن يا عطا كردن يا فيض رساندن باشد، مانند:
مَّا نَزَّلَ اللّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ[3]؛ و خداوند بر [حقانيت] آنها برهانى فرو نفرستاد.
وَ نَزَّلْنا عَلَيْكم المَنَّ وَ السَّلْوَى[4]؛ و بر شما گزانگبين و بلدرچين فرو فرستاديم.
وَ إنْ مِنْ شَىء إلَّا عِندنا خزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إلَّا بِقَدَر مَعلوم[5]؛ و هيچ چيز نيست مگر آن كه گنجينههاى آن نزد ماست و ما آن را جز به اندازهاى معين فرو نمىفرستيم.