حال براى فهم معناى متشابه چه بايد كرد؟ و اساساً آيا متشابهات قابل فهم هستند؟

در اين آيه شريفه خداوند متعال آيات محكم را به «ام الكتاب» توصيف كرده است و همانطور كه مى‌دانيم ام در لغت به مرجع هر چيزى گفته مى‌شود؛[1] به مادر ام مى‌گويند، زيرا كودك در هنگام حوادث و اتفاقات به دامن او باز مى‌گردد. آيات محكمات هم (ام الكتاب‌اند) زيرا با ارجاع متشابه به محكم، آيات متشابه نيز از محكمات به حساب مى‌آيند[2] و مراد آنها فهميده مى‌شود.

توضيح بيشتر در اين باره را در بحث زبان قرآن ملاحظه خواهيد كرد.

زبان قرآن‌[3]

ما باور داريم كه قرآن لفظاً و معناً كلام خداوند است و از مقام الوهيت به پيغمبر (ص) نازل شده است:

1. الحَمْدُ للهِ الَّذِى أَنْزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الكِتَابَ وَ لَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجَاً[4]؛

2. اللهُ الَّذِى أَنزَلَ الكِتابَ بِالحَقِّ وَ المِيزانَ‌[5]؛

[1]. همان، ص 20.

[2]. همان، ص 21، ر. ك: زمخشرى، الكشاف، ج 1، ص 338.

[3]. اين مقاله در مجله نامه مفيد، سال دوم، شماره چهارم، در زمستان سال 1375 و نيز با پارهاى تغييرات در چهار بخش در روزنامه اطلاعات در تاريخهاى 22/ 3/ 1376 و 29/ 3/ 1376 و 19/ 4/ 1376 و 1/ 6/ 1376 درج گرديده است.

[4]. سوره كهف، آيه 1.

[5]. سوره شورى، آيه 17.