11. يك مرتبه هم در حال اضافه به ضمير استعمال شده است.

حضرت يوسف بعد از درخواست تعبير خواب آن دو زندانى مى‌فرمايد: لَا يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَن يَأْتِيكُمَا[1]؛ گفت: من شما را پيش از آنكه طعام بياورند و تناول كنيد، به تعبير خوابتان آگاه مى‌كنم.

12. دوازدهمين بار هم درمورد، ايفاى كيل و توزين با ترازوى مستقيم استعمال شده است: وَأَوْفُوا الْكَيْلَ إِذا كِلْتُمْ وَزِنُواْ بِالقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا[2]، و هر چه را به كيل يا وزن مى‌سنجيد، تمام پيماييد و همه چيز را با ترازوى عدالت بسنجيد، كه اين كارى بهتر و عاقبتش نيكوتر است.

اما پنج مورد از هفده مورد استعمال (تأويل) در قرآن كريم كه در مورد اين كتاب الهى به كار رفته است عبارتند از:

13- 14. خداوند متعال مى‌فرمايد:

«آنان كه قلوبشان زنگار دارد، در پى تأويل آيات قرآن هستند، در حالى كه تأويل آيات الهى را جز خدا و راسخان در علم نمى‌دانند.» فَأَمَّا الَّذِينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ.[3]

[1]. سوره يوسف، آيه 37.

[2]. سوره اسراء، آيه 35.

[3]. سوره آل عمران، آيه 7.