اما علت غائى در نزول قرآن چيست؟ قرآن خود به اين سؤال پاسخ مىدهد:
1. ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ[2]؛ اين است كتابى كه در حقانيت آن ترديدى نيست و مايه هدايت تقوا پيشگان است.
2. وَلَكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِي بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا[3]؛ ولى آن را نورى گردانيديم كه هر كه از بندگان خود را بخواهيم به وسيله آن راه مىنماييم.
3. يُضِلُّ بِهِ كَثِيراً وَيَهْدِي بِهِ كَثِيراً وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ[4]؛ بسيارى را با آن گمراه و بسيارى را با آن راهنمايى مىكند و جز نافرمانان را با آن گمراه نمىكند.
4. إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يِهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ[5]؛ قطعاً اين قرآن به [آيينى] كه پايدارتر است، راه مىنمايد.