مروه همان صفا است و در نتيجه سعى خود را از مروه شروع كرده و قبل از اتمام هفت دور سعى، متوجه شده و براى تصحيح اشتباه خود، يك دور ديگر هم به سعى اضافه نموده تا در نتيجه، سعى در مروه تمام شود. آيا سعى او صحيح است؟

پاسخ: در فرض مذكور، سعى او صحيح است.

[2050] سؤال 214: اگر مادر از فرزندش تقاضا كند كه سعى بين صفا و مروه را از طرف او اعاده كند، آيا اعاده سعى توسّط فرزند، به نيابت از مادر مجزى است؟

پاسخ: انجام دادن سعى توسّط فرزند و يا هر نايب ديگرى به نيابت از مادر مجزى نيست، مگر اين كه عاجز باشد و حتى با چرخ و كالسكه هم نتواند سعى كند و يا اين كه در مكه نباشد و نتواند به مكه بيايد.

[2051] سؤال 215: در كتاب مناسك آمده كه اگر كسى در روز طواف كند، تا آخر شب براى انجام دادن سعى بين صفا و مروه مجاز است. مراد از آخر شب در اين جا، طلوع فجر است يا طلوع آفتاب؟ و اگر كسى در شب طواف كند، تا چه مقدارى مى‌تواند سعى را به تأخير بيندازد؟ وچنانچه كسى در هر دو صورت مذكور، سعى را تا روز بعد به تأخير بيندازد، وظيفه‌اش چيست؟

پاسخ: مقصود از آخر شب، همان طلوع فجر است و تأخير سعى در هر دو فرض سؤال، تا طلوع فجر اشكال ندارد و چنانچه تا روز بعد سعى را به تأخير بيندازد، انجام دادن سعى كافى است و اعاده طواف لازم نيست، هر چند تأخير عمدى سعى تا روز بعد جايز نيست.

[2052] سؤال 216: كسى طواف را فراموش كرده و در مكه به ياد مى‌آورد؛ ولى به علت بيمارى يا عذر ديگرى نمى‌تواند طواف كند و براى طواف نايب مى‌گيرد. آيا در اين صورت، اعاده سعى هم لازم است يا خير؟

پاسخ: در فرض مذكور، به احتياط واجب بايد خودش و در صورتى كه نمى‌تواند، نايب، سعى را هم انجام دهد و منوبٌ عنه (در صورتى كه طواف‌