[1839] سؤال 3: شخصى يك بار به حج مشرّف مى‌شود؛ ولى مى‌گويد: «حج را آن طور كه دلخواه من باشد، انجام ندادم» و اراده مى‌كند كه حج را براى بار دوم انجام دهد. آيا در بار دوم، بايد نيّت احتياط كند يا نيّت «ما فى الذمّه»؟

پاسخ: هر دو نيّت صحيح است.

[1840] سؤال 4: شخصى در سالى كه مستطيع شده است، قبل از فرا رسيدن ماه‌هاى حج، قصد توطّن در مكه معظّمه را مى‌نمايد. آيا وى به جاى حجّ تمتّع بايد حجّ افراد به جا آورد؟

پاسخ: در فرض مذكور، حجّ تمتّع واجب است.

[1841] سؤال 5: كسى كه وظيفه‌اش حجّ افراد است، اگر از روى جهل به حكم مسأله، حجّ تمتّع انجام دهد، چه بايد بكند؟

پاسخ: بايد حج را اعاده كند.

[1842] سؤال 6: براى اين كه كسى حكم مجاور خانه خدا را پيدا كند، بايد چه مدت در مكه بماند؟ و آيا لازم است در اين مدت، قصد و نيّت مجاورت هم داشته باشد يا خير؟ پس از تحقّق حكم مجاورت، اگر بخواهد حج انجام دهد، كدام نوع حج را به جا آورد؟

پاسخ: كسى كه دو سال تمام در مكه به قصد مجاورت بماند و وارد سال سوم شود و پس از دو سال مستطيع شود، وظيفه او حجّ قِران يا افراد است.

[1843] سؤال 7: زنى بر اثر خوف از مقارنت عمره تمتّع او با ايّام حيض، در مسجد شجره به قصد حجّ افراد مُحرم شده است؛ ولى پس از ورود به مكه مكرّمه حيض نمى‌شود. آيا با همان احرام بايد حجّ افراد انجام دهد يا عمره تمتّع؟

پاسخ: در فرض مذكور كه پس از ورود به مكه، كشف خلاف شده است، بايد نيّت خود را به عمره تمتّع برگرداند و تجديد احرام لازم نيست.