است؛ بلكه خالى از قوت نيست.

[860] سؤال 209: آيا مى‌توان بعضى از جملات اذان را كمتر يا بيشتر از آن چيزى كه معيّن شده است، تكرار كرد، مثل اين كه «حىّ على الصلاة» يا شهادتين را يك بار يا سه بار گفت؟

پاسخ: نمى‌توان به قصد اذان، جملات آن را كمتر يا بيشتر كرد؛ ولى تكرار «حىّ على الصلاة»، «حىّ على الفلاح» يا شهادتين، به جهت تأكيد و تشويق مردم و جمع شدن آنها براى نماز اشكالى ندارد؛ ولى آنچه زيادتر گفته مى‌شود، جزء اذان نيست.

[861] سؤال 210: حكم شهادت ثالثه در اذان و اقامه چيست؟

پاسخ: گفتن شهادت ثالثه در اذان و اقامه، به عنوان جزئيت جايز نيست؛ ولى گفتن در اذان و اقامه، به قصد قربت مطلقه، خوب است.

[862] سؤال 211: جابه جا شدن سهوى اذان و اقامه در نماز، چه حكمى دارد؟

پاسخ: اگر عمداً و يا سهواً و يا جهلًا اقامه را بر اذان مقدّم نمايد، براى درك كردن اقامه، بايد بعد از اذان، اقامه را اعاده كند.

[863] سؤال 212: هنگام گفتن اقامه نماز، نمى‌دانيم كه اذان را گفتيم يا نه. اگر بخواهيم ثواب گفتن اذان را درك كنيم، آيا بايد دوباره اذان و اقامه بگوييم يا همين كه نيّت گفتن را داشته‌ايم و الآن شك در گفتن داريم، كافى است؟

پاسخ: بعد از دخول و ورود به اقامه، به شك خود اعتنا نكند؛ ولى اگر شكّ او قبل از آن باشد، اذان و سپس اقامه را بگويد.

[864] سؤال 213: آيا كسى كه در حال گفتن اذان اعلام است، مى‌تواند همان اذان را اذان نماز خود قرار دهد و بعد از آن اقامه بگويد و نمازش را بخواند يا لازم است براى نماز، اذان ديگرى بگويد؟

پاسخ: اگر براى اذان اعلام قصد قربت كرده باشد، مى‌تواند به اذان اعلام،