توجهى نداشته و گمانش بر اين بوده كه نمازهايش صحيح است، آيا باز هم تكليفى در اين باره دارد يا خير؟

پاسخ: در فرض سؤال، نمازهاى قبلى او صحيح است؛ ولى پس از اين در حدّ امكان بايد به نحو صحيح تلفّظ نمايد.

[809] سؤال 158: كسى كه هر چه تلاش مى‌كند، باز هم نمازش را غلط مى‌خواند، چه وظيفه‌اى دارد؟

پاسخ: وظيفه‌اش خواندن نماز به همان صورت است كه مى‌تواند؛ ولى اگر غلط در حمد و سوره باشد، بنا بر احتياط مستحب در نماز جماعت شركت كند.

[810] سؤال 159: شخصى مدتى در بعضى از اجزاى واجب نماز، با اعراب غلط، نماز را خوانده است. تكليفش چيست؟

پاسخ: اگر مسأله را نمى‌دانسته و در ندانستن مسأله مقصر نبوده و اعراب غلط، در تكبيرة الاحرام نماز نبوده، اعاده لازم ندارد.

[811] سؤال 160: اگر نمازگزار مدتى سهواً يك ذكر مستحبّى در نماز را اشتباه تلفّظ كرده باشد، آيا نمازهايى كه خوانده است، نياز به اعاده و قضا دارد؟

پاسخ: اعاده و قضا ندارد.

[812] سؤال 161: اگر كسى در نماز سهواً ذكر مستحبّى را غلط بگويد، آيا واجب است آن را تكرار كند يا مستحب است؟

پاسخ: اگر از محلّ آن نگذشته باشد، بهتر است آن را به نحو صحيح ادا كند؛ ولى اين كار، واجب نيست.

قرائت قرآن و ذكر و دعا در بين نماز

[813] سؤال 162: آيا مى‌توانيم در بين حمد يا سوره يا تسبيحات اربعه يا تشهد و يا سلام، به ذكر و دعا و قرائت قرآن مشغول شده، سپس بقيه حمد و ... را بخوانيم؟ در صورت صحيح‌