از اين رو، در توانمندى دنيا، راحتى وجود ندارد؛ وليكن شيطان، آدميزاد را وسوسه مى‌كند كه جمع كردن مال، مايه آسودگى است. حال آن كه او را به سوى رنج دنيا و حسابرسى در آخرتْ روانه مى‌سازد.

د- مشاركت در مال‌

168. امام على عليه السلام: مشاركت در مال، به آشفتگى مى‌انجامد

3/ 4: آسيب‌هاى طبيعى‌

الف- سرد بودن طبع‌

169. امام صادق عليه السلام‌- در باره شناخت نفس-: شناختن نفس آدمى توسط او به اين است كه خود را با چهار طبيعت، چهار ستون و چهار پايه بشناسد ... و بسا كه نفس او به گرمى در او روان شود و بسا به سردى. چون گرم باشد، سركش و خوش‌گذران و آسايش‌جوست و مى‌كُشد و مى‌دزدد و سرمستى مى‌كند و هرزگى و زنا و پايكوبى مى‌نمايد و تكبّر مى‌ورزد. و چون سرد باشد، غم مى‌خورد و اندوهگين و در هم شكسته و لاغر و فراموشكار و نوميد مى‌شود. اينها عارضه‌هايى هستند كه از آنها بيمارى‌ها پديد مى‌آيند.

ب- مرگ‌

170. امام على عليه السلام: مرگ، مايه رسوايى دنياست؛ چه اين كه براى خردورز، هيچ شادى‌اى را واننهاده است.