نيست، بلكه چه بسا خطرناك است، فرمان‌رواى جامعه اسلامى نيز نبايد از مجازات مجرمان، احساس خرسندى كند؛ بلكه مانند پزشكى متعهّد و مهربان، بايد مصلحت بيمار را در نظر بگيرد.

5- 3- 6. خرسندى از لغزش ديگران‌

گاه، رقابت ناسالم، و گاه حسد، سبب مى‌شود كه انسان از لغزش ديگران در زمينه‌هاى مختلف اقتصادى و اجتماعى، خرسند شود. اين گونه شادى‌ها- كه به بهاى غم و اندوه ديگران، به دست مى‌آيد-، در واقع، نوعى بيمارى است. افرادى كه به اين بيمارى مبتلا هستند بايد بينديشند كه ممكن است روزى خود آنها بلغزند.[342] آيا دوست دارند ديگران، شاد شوند؟! اگر مايل نيستند، تلاش كنند كه اين خصلت ناروا را دور سازند.

گفتنى است كه وجه مشترك انواع شادى‌هاى ناروا، منطقى نبودن و خلاف حق بودن آنهاست. بنا بر اين، مقتضاى رعايت ادب حق‌مدارى در شادى، اجتناب از اين موارد است.

[342]. ر. ك: ص 449 ح 679.