احاديث
اهل بيت (عليهم السلام)، به همّت ياران سختكوش ايشان، در حافظهها و يا دفاتر
حديثى آنها نگهدارى و به نسلهاى بعد، منتقل گرديد. صدها كتاب حديث كه زينت
كتابخانههاى سراسر جهان است، مرهون زحمات طاقتفرساى راويان و محدّثان حديث است.
آنان، گاه براى ثبت يك يا چند روايت، خطرهاى بسيارى را به جان مىخريدند. چه
بسيارى از راويان حديث كه به جرم نقل روايت، از جانب حاكمان ستمگر، به شكنجه،
زندان، تبعيد و حتّى مرگ، محكوم شدهاند. در روزگاران پيشين، گروهى از دانشمندان،
براى سماع (شنيدن)، و تدوين و تدريس روايت، از شهرى به شهر ديگر سفر مىكردند.
آنان، به اميد ديدارِ استادان زبَردست حديث، زحمتِ سفر را ناديده مىانگاشتند.
حديثپژوهى
بدينگونه، تا قرن پنجم هجرى، نمود بيشترى داشت و پس از آن، قسمت عمده احاديث در
كتابهاى جوامع، گردآورى شد و كمتر حديثى از نگاه تيزبينانه جوامعنگاران، پوشيده
ماند.
[135]* مهدى غلامعلى در سال
1353 در تهران متولد شد. وى تحصيلات حوزوى خود را در همان شهر آغاز كرد و در حوزه
علميه قم تا سطوح عالى و تحصيلات جديد را تا مقطع دكترى مدرسى معارف اسلامى در
دانشكده علوم حديث ادامه داد. او فعاليتهاى علمى پژوهشى خود را در سال 1375 با
ورود به مؤسسه علمى فرهنگى دار الحديث سامان داد و تاكنون 19 اثر علمى را تأليف و
تصحيح كرده و مشاوره علمى چند پاياننامه را برعهده گرفته است. حجة الاسلام
غلامعلى هم اينك عضو هيئت علمى دانشكده علوم حديث و پژوهشگر گروه تاريخ حديث
پژوهشكده علوم و معارف حديث هستند.