فصل سوم: اهل بيت (عليهم اسلام) و مصداق «اهل بيت»

52. كفاية الأثر- به نقل از موسى بن عبد ربّه-: از حسين بن على عليه السلام شنيدم كه در مسجد النبى صلى الله عليه و آله، در روزگار حيات پدرش على عليه السلام، مى‌فرمود: «از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه فرمود:" هان! اهل بيت من، موجب امان شمايند. پس آنها را به سبب محبّت من دوست بداريد و بديشان چنگ در زنيد تا هرگز گم‌راه نشويد".

گفته شد: اهل بيت تو، كيان اند، اى پيامبر خدا؟

فرمود:" على و دو نوه‌ام و نُه تن از فرزندان حسين كه امامانى امين و معصوم اند.

آگاه باشيد كه ايشان، اهل بيت و عترت من و از گوشت و خون من اند"».

53. امام على عليه السلام: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «من در ميان شما دو چيز گران‌سنگ به يادگار مى‌نهم: كتاب خدا و عترتم كه همان اهل بيت من اند. اين دو هرگز از يكديگر جدا نمى‌شوند تا كنار حوض كوثر بر من وارد شوند، مِثلِ اين دو» و دو انگشت سبّابه خود را به يكديگر چسباند.

جابر بن عبد اللَّه انصارى برخاست و گفت: اى پيامبر خدا! عترت تو، چه كسانى اند؟

فرمود: «على، حسن، حسين و امامانى كه از پشت حسين هستند تا روز رستاخيز».

54. امام حسين عليه السلام: در باره اين سخن پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كه: «من در ميان شما دو چيز