441. الكافى‌- به نقل از ضريس كُناسى-: نزد امام صادق عليه السلام بودم و ابو بصير نيز در خدمت ايشان بود. امام صادق عليه السلام فرمود: «داوود، علم پيامبران را به ارث برد و سليمان، علم داوود را و محمّد، علم سليمان را و ما علم محمّد را به ارث برده‌ايم. نزد ماست صحف ابراهيم و ده فرمان موسى».

ابو بصير گفت: اين، همان علم است.

فرمود: «اى ابو محمّد! اين، همان علم نيست. علم، آن است كه شب و روز و روز به روز و ساعت به ساعت رخ مى‌دهد».

442. امام هادى عليه السلام‌- در زيارت جامعه كه امامان عليهم السلام را با آن، زيارت مى‌كنند-: سلام بر امامانِ هدايت و چراغ‌هاى تاريكى و نشانه‌هاى تقوا و صاحبان خرد و فرزانگان و پناهگاه مردم و وارثان پيامبران و الگوهاى والا و صاحبان دعوت نيكو و حجّت‌هاى خدا بر اهل دنيا و آخرت و نخستينيان، و رحمت و بركات خدا بر ايشان باد!

1/ 4 حديث آنها، همان حديث پيامبر خداست‌

443. امام باقر عليه السلام‌- وقتى از ايشان پرسيدند كه: چرا ايشان حديث را مرسل مى‌گويد و اسناد نمى‌دهد؟-: هر گاه من حديثى گفتم و آن را اسناد ندادم، سند من در آن، پدرم است به نقل از جدّم به نقل از پدرش به نقل از جدّش پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به نقل از جبرئيل به نقل از خداوند عز و جل.

444. امام باقر عليه السلام: اگر ما بر اساس رأى و نظر خود حديث بگوييم، گم‌راه شده‌ايم، همچون كسانى كه پيش از ما بودند؛ ليكن ما از روى بيّنه‌اى از سوى خدايمان حديث مى‌گوييم كه خداوند، آن را براى پيامبرش و او نيز براى ما تبيين كرده است.