سپس فرمود: «به خدا سوگند، من اين را به شما مى‌گويم؛ امّا مردانى در اصلاب مشركان اند كه اميد من به آنان، از اميدم به بسيارى از شما بيشتر است».

سپس فرمود: «به خدا سوگند، هيچ بنده‌اى آنان (اهل بيتم) را دوست ندارد، مگر آن كه خداوند در روز قيامت، به او نورى مى‌بخشد تا آن گاه كه در كنار حوض [كوثر]، بر من وارد شود، و هيچ بنده‌اى دشمنشان نمى‌دارد، مگر آن كه روز قيامت، خداوند از او پوشيده خواهد بود».

255. امام على عليه السلام: پيامبر صلى الله عليه و آله در آخرين خطبه خود- كه در روز رحلتش به سوى خداوند عز و جل ايراد كرد- فرمود: «من دو چيز در ميان شما بر جاى نهاده‌ام كه تا وقتى به آنها تمسّك جوييد، هرگز گم‌راه نخواهيد شد: كتاب خدا، و عترتم [يعنى‌] اهل بيتم. خداوند لطيف و آگاه، به من خبر داد كه اين دو، هيچ گاه از يكديگر جدا نخواهند شد تا آن كه در كنار حوض بر من وارد شوند، همانند اين دو» و ايشان دو انگشت نشانه‌اش را كنار هم نهاد.

سپس انگشت نشانه و ميانه‌اش را كنار هم گذاشت [و فرمود:] «نمى‌گويم همانند اين دو كه يكى از ديگرى جلوتر باشد. پس به اين دو، چنگ زنيد تا نلغزيد و گم‌راه نشويد، و از آنها پيشى نگيريد كه به گم‌راهى در مى‌افتيد».

256. امام صادق عليه السلام: خداوند، ولايت ما اهل بيت را محور قرآن و محور همه كتاب‌ها [ى آسمانى‌] قرار داد. قرآنِ مُحكم بر اين محور مى‌چرخد، و كتاب‌ها [ى آسمانى‌] از آن به نيكى ياد كرده‌اند، و ايمان با، آن شناخته و روشن مى‌شود.

پيامبر خدا به پيروى از قرآن و خاندان محمّد، امر فرمود، آن جا كه در آخرين خطبه‌اش فرمود: «من در ميان شما، دو چيز گران‌سنگ بر جاى مى‌گذارم: گران‌سنگ بزرگ‌تر و گران‌سنگ كوچك‌تر. آن بزرگ‌تر، كتاب پروردگار من است و آن كوچك‌تر، عترت من [يعنى‌] اهل بيتم. پس مرا در اين دو پاس بداريد؛ زيرا تا زمانى كه به آنها چنگ در زنيد، گم‌راه نخواهيد شد».

7. واپسين لحظات زندگى پيامبر صلى الله عليه و آله‌

257. دعائم الإسلام: از ابو ذر برايمان روايت شده است كه وى پس از درگذشت پيامبر صلى الله عليه و آله، در مراسم حج حاضر شد و چون مردم در طواف گرد آمدند، بر در كعبه ايستاد و حلقه در را گرفت و سه بار صدا زد: آى مردم!