فصل يكم: بشارت‌ها در باره دولت اهل بيت (عليهم السلام)

قرآن‌

«و در حقيقت، در زبور، پس از تورات نوشتيم كه زمين را بندگان شايسته ما به ارث مى‌برند».

«و مى‌خواهيم بر كسانى كه در زمين، فرودست نگه داشته شده‌اند، منّت نهيم و آنان را پيشوايان [مردم‌] قرار دهيم و ايشان را وارث [زمين‌] كنيم».

«اوست كسى كه پيامبرِ خود را به [قصدِ] هدايت و با آيين حق فرستاد تا آن را بر همه دين‌ها پيروز گرداند و گواه بودنِ خدا كفايت مى‌كند».

«اوست كسى كه پيامبر خود را به [قصدِ] هدايت و با آيين حق فرستاد تا آن را بر همه دين‌ها پيروز گرداند، هرچند مشركان را ناخوش آيد».

«خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند، وعده داده است كه حتماً آنان را در زمين، جانشين قرار دهد- همان گونه كه كسانى را كه پيش از آنان بودند، جانشين قرار داد- و آن دينى را كه برايشان پسنديده است، به سودشان مستقر كند و ترسشان را به آرامش و امنيّت مبدّل گردانَد تا مرا عبادت كنند و چيزى را با من شريك نگردانند و هر كس پس از آن به كفر گرايد، آنان همان نافرمانان اند».

حديث‌

1240. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: قيامت برپا نمى‌شود، تا آن كه مردى از اهل بيتم كه همنام من است، حكومت يابد.