و قيامت شما را دريافته، و براى حكم بين حقّ و باطل نمايان شدهايد
(از قبرها بيرون آمده ايد) در حاليكه از شما نادرستيها و بهانهها (ى بيجا و
دليلهاى بيهوده) دور گشته و از بين رفته، و حقائق بشما ثابت گرديده، و هر امرى
(نيك يابد) از شما بمواضع خود باز مىگردد (خلاصه در آنروز آنچه حقّ و حقيقت است
واقع ميشود، و آنچه رسيدنى است از پاداش و كيفر خواهد رسيد) (15) پس از عبرتها
(مرگ و سختيهاى بعد از آن) پند گيريد، و از تغيير روزگار اندرز گرفته آگاه شويد، و
از بيم كردن (خدا و رسول) سود ببريد (كارى كنيد كه از عذاب الهىّ خود را برهانيد).
(1158)
157
(1157)- از خطبههاى آن حضرت عليه السّلام است (در بعثت پيغمبر اكرم و ستودن قران
كريم):
[قسمت أول
خطبه]
(1) خداوند
پيغمبرش را فرستاد هنگامى كه مدّتى بود پيغمبرى نيامده، و رفتن فرق مختلفه مردم به
خواب غفلت و گمراهى و نادانى طولانى شده، و پايه استوار (احكام و دستور الهىّ)
ويران گشته بود (مدّتى بود پيغمبرى از جانب خدا مبعوث نشده مردم در راه گمراهى و
نادانى قدم نهاده سخنان پيغمبران از يادشان رفته كه خداوند حضرت مصطفى «صلّى اللَّه
عليه و آله» را بر انگيخت) (2) پس بسوى مردم آمد با تصديق و اعتراف آنچه در دست
داشت، و نورى كه بايستى از آن پيروى نمايند، و آن (چه در دست داشت و