راست كرد (بر اثر ترويج ايشان دين خود را كه در اوّل ضعيف و ناتوان
بود قوىّ و توانا گردانيد تا معارف آن سر تا سر جهان را فرا گرفت) و لرزش بدنش را
زائل نمود (بسبب خدمات ائمّه اطهار عليهم السَّلام اضطراب و نگرانى كه از دشمنان
دين اسلام داشت از خود دور كرد).
و قسمتى
[چهارم] از اين خطبه است در باره كسانى مىفرمايد كه دست از حقّ برداشته در راه
باطل قدم نهادند
(و دوباره
بمدح و ثناى آل پيغمبر «عليهم السّلام» پرداخته).
(خوارج يا
منافقين يا اصحاب معاويه و غير ايشان، تخم) (13) نافرمانى را (در كشتگاه دلهاشان)
كشته، به غفلت و فريب آنرا آب داده، هلاكت را درو كردند (پس سعادت دنيا و آخرت را
از دست دادند، و امّا اهل بيت رسول اللّه گمشدگان را راهنمائى نموده از هلاكت و بد
بختى نجات مىدهند، پس) (14) هيچيك از اين امّت با آل محمّد صلّى اللّه عليه و آله
طرف مقايسه نبوده و كسانيكه هميشه از نعمت و بخشش (معارف و علوم) ايشان بهرهمندند
با آنان برابر نيستند (پس چگونه خود را بر اينان ترجيح مىدهند و مردم را بسوى
خويش مىخوانند، و حال آنكه) (15) آل محمّد عليهم السّلام اساس و پايه دين و ستون
ايمان و يقين هستند (زيرا بسبب هدايت و ارشاد ايشان دين اسلام بر پا است و آل
محمّد عليهم السّلام كسانى هستند كه) دور افتادگان از راه حقّ بآنان رجوع كرده و
واماندگان، بايشان ملحق ميشوند، و خصائص امامت (علوم و معارف حقّه و آيات و