136
(1136)- از سخنان آن حضرت عليه السّلام است (براى اصحابش فرمود كه منظورشان از
بيعت با آن بزرگوار بدست آوردن رياست و متاع دنيا بود نه ترويج دين مقدّس اسلام):
(1) بيعت شما
با من بدون فكر و انديشه نبود (بلكه همه اجتماع كرده از روى فكر و انديشه درست
اقدام بر اين امر نموديد، پس نبايد هيچيك از شما نقض بيعت كرده يا پشيمان شويد، و
اين مانند بيعت با ابى بكر نبود كه بى انديشه انجام داديد و عمر گفت: إنّ بيعة أبى
بكر كانت فلتة، و قى اللّه شرّها، فمن عاد إلى مثلها فاقتلوه يعنى بيعت با ابى بكر
بى انديشه انجام گرفت، خدا از شرّ آن نگاهدارد، پس اگر ديگرى بمانند آن باز گردد
او را بكشيد) و كار من و شما يكسان نيست (زيرا) (2) من شما را براى خدا (ترويج از
قواعد دين) مىخواهم و شما مرا براى (بدست آوردن بهرههاى دنياى) خود مىخواهيد!!
(3) اى مردم مرا بر نفس (امّاره) خودتان يارى كنيد (از هواى نفس پيروى نكرده مطيع
و فرمانبردار من باشيد) سوگند بخدا براى گرفتن حقّ ستمديده از ستمگر از روى عدل و
انصاف حكم ميكنم و ستمكار را با حلقه بينى او مىكشم (مانند شتر كه در بينيش حلقه
كنند و مهارش را بكشند) تا اينكه او را به آب خور حقّ وارد سازم اگر چه بآن بىميل
باشد (ستمگر را ذليل و خوار گردانم تا حقّ ستمديده را از او بستانم).