119
(1119)- از سخنان آن حضرت عليه السّلام است (در مدح و منقبت خود و ائمّه اطهار
عليهم السّلام و دستور به اطاعت و پيروى مردم از ايشان و ترغيب بعمل صالح و ياد
آورى سختى عذاب روز رستخيز):
(1) سوگند
بخدا رساندن پيغامها و وفاى به وعدهها و همه معانى (و تفسير و تأويل قرآن كريم)
را ياد گرفتم (پيغمبر اكرم بمن ياد داد) (2) و ابواب علم و معرفت (دانشها و خدا
شناسى) و راه روشن (رستگارى در دين و دنيا) نزد ما اهل بيت (امام و يازده فرزند آن
بزرگوار عليهم السّلام) مىباشد (پس براى رسيدن به سعادت هميشگى و رهائى از بدبختى
بايد از ما اطاعت و پيروى شود) (3) آگاه باشيد احكام و قوانين دين خداوند سبحان
يكنواخت است (آنچه ما مىگوئيم همان فرمايشات رسول خدا است و اختلافى در آنها
نيست) و راههاى آن هموار و راست (اعوجاج و كجى يعنى ضلالت و گمراهى در آنها نيست،
پس) هر كه از احكام پيروى نموده در آن راهها قدم نهاد بحقّ ملحق و بهرهمند شد، و
هر كه زير بار نرفت (از احكام پيروى نكرده در آن راهها قدم ننهاد) گمراه و پشيمان
شد.
(4) عمل كنيد
(طبق دستور خدا و رسول و ائمّه هدى) براى روزى (قيامت) كه ذخيرهها براى آنروز
اندوخته ميشود، و انديشهها (ى درست و نادرست و اعمال نيك و بد) در آنروز آشكار
مىگردد، (5) و بكسيكه عقل و انديشه حاضر او سودى نرساند عقلى كه از او دور و
پنهانست