مىگويم: منظور حضرت از لفظ ملطاط در اينجا موضعى بوده است كنار فرات
كه جلوداران لشگر خود را به فرود آمدن در آنجا امر فرموده، و نيز بساحل و كنار
دريا هم ملطاط گفته ميشود، و اين لفظ در اصل بمعنى زمين هموار است، و مقصود حضرت
از لفظ نطفة (كه بمعنى آب صافى است كم يا زياد) آب فرات است، و اين تعبير از
عبارات غريبه و شگفت آور است.
(1049)
49 (1049)-
از خطبههاى آن حضرت عليه السّلام است (در صفات حقّ تعالى):
سپاس مخصوص
خداوندى است كه داناى به امور پنهانى است (پنهانيها نزد او هويدا است، پس بآنچه
آشكار است بطريق اولى دانا است) و نشانهاى ظاهر و هويدا (جميع موجودات) بر وجود و
هستى او دلالت دارد (از روى علامات و آثار ظاهر و پيدا است، زيرا مخلوق بخالق
نيازمند است، و نمىشود كه ممكن