از آنجا که صدّيقيّت منزلتى ربّانى است ، سزامندست صدّيق از کسانى باشد که پيش از اسلام خدا را پرستيدند و هرگز براى بتى سجده نکردند و قبل از اسلام بر آيين يکتاپرستى بودند  يا اگر در زمان اسلام به دنيا آمده است از همان آغاز مسلمان باشد ؛ يعنى اسلامِ صدّيق نبايد پيشينه اى در شرک يا کفر داشته باشد .

ثابت و پيداست که امام على 1 هرگز براى بتى سجده نکرد (اَحَدى در اين سخن شک ندارد) نزد اهل سنّت ، از ميان صحابه ، على به جاى «رَضِيَ الله عنه (خداى از او خشنود باد) به «کرَّمَ اللهُ وَجْهَه (خداى او را گرامى بدارد) ممتاز است .

او نخستين کسى بود که اسلام آورد ، و هفت يا نُه سال پيش از ديگران خدا پرستيد و چنين است حضرت فاطمه علیها السلام که در دورانِ اسلام زاده شد و آنى به خدا شرک نورزيد .

ابوبکر ـ در زمان جاهليّت ـ بت‌ها را مى‌پرستيد و از مشرکان آن دوران بود بعد از اسلام کارهايى از او صادر شد که اکثر آن‌ها سؤال برانگيزند! .[319] 

[319] . نگاه کنيد به ، احکام القرآن (جصاص) 1 : 398 -

جصاص مى‌گويد : ميان اهل علم اختلافى نيست در تحريم قمار و اينکه شرط بندى از [ انواع ] قمار است  تا اينکه مى‌گويد : ابوبکر با مشرکان شرط بندى کرد آن گاه که [ اين آيات ] نازل شد : الم * غُلِبَتِ الرُّومُ  .