اسم الکتاب : صدیق و صدیقه کیانند؟ المؤلف : الشهرستاني، السيد علي الجزء : 1 صفحة : 129
اول : صدق (راست گويى)
نخستين نشانه
صدّيقيّت اين است که شخص در سخن و موضع گيرىهای خود صادق باشد ، خداى
متعال دروغ گويان را کسانى مىنامد
که به خدا ستم روا مىدارند :
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى
اللهِ کذِباً أَوْ کذَّبَ بِآيَاتِهِ؛[216] و چه کسى ستمکارتر از آن که بر خدا دروغ
بست يا آيات او را تکذيب کرد ؟!
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى
اللَّهِ کذِباً أَوْ کذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ؛[217] و کيست ستمکارتر
از آن کس که بر خدا دروغ بندد ، يا چون حق برايش
آيد ، آن را تکذيب کند ؟
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى
اللهِ کذِباً لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْم؛[218]
چه
کسى ستمکارتر از کسى است که بر خدا دروغ بندد تا با نادانى مردمان را گمراه سازد ؟!»
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى
اللهِ کذِباً أُولئِک يُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ؛[219] و چه کسى ستمکارتر از آن که بر خدا دروغ
بست ؟! اين ظالمان بر پروردگارشان عرضه مىشوند .
فَمَنِ افْتَرَى عَلَى اللهَ الْکذِبَ مِنْ
بَعْدِ ذلِک فَأُولئِک هُمُ الظَّالِمُونَ؛[220] کسانى که بعد از اين ، بر خدا دروغ بندند ، از ستمکاراناند .