گفتم : ما «آمين» را نمى آوريم ، چون به نظر ما نماز را باطل مى كند ، اما نياوردنِ آن ـ در نزد شما ـ مبطل نماز نيست ; پس مانعى ندارد كه از باب احتياط و فرار از فرو افتادن در بدعت ، ترك شود .

گفت : مانعى در نياوردنِ آن نمى باشد .

پس از آن شروع كردم كه سوره كوچكى را بخوانم ، با دست اشاره كرد كه باز ايست ! قرائت را قطع كردم .

گفت : چرا سوره كامل را مى خوانى ؟ بعد از حمد خواندن يك يا دو آيه كفايت مى كند .

گفتم : به نظر ما بعد از حمد بايد سوره كامل خواند ، و ما سوره هاى كوچك را قرائت مى كنيم . آيا اين كار مبطل نماز است ؟

گفت : مى توانى آن را نياورى .

گفتم : اين حرف ها را رها كن ، بگو به نظرت نمازم صحيح است يا نه ؟

گفت : آرى ، نمازت طبق مذاهب ما درست است .

گفتم : اما به نظر ما بايد سوره كامل را آورد ، چه مانعى دارد كه به جاى يك يا دو آيه ، يك سوره كوچك را بخوانيم ؟ آيا اين كار به احتياط نزديك تر نمى باشد و بيشتر موافق شريعت به نظر نمى آيد ؟