مشهور میان دانشمندان، این است که 25 ماه مباهله ذی الحجّه، روز مباهله است و مرحوم شیخ طوسی 24 آن ماه را روز مباهله دانسته و دعایی را در این زمینه نقل مینماید. [1] مرحوم سید بن طاووس، درباره روز مباهله سه قول نقل میکند و یادآور میشود که صحیحترین روایات این است که روز مباهله روز 24 ذی الحجّه است و برخی گفتهاند روز 21 و بعضی دیگر 27 این ماه دانستهاند. [2] وی در آخر کتابش، [3] سرگذشت مباهله را به طور گستردهای که در هیچ کتابی به آن وسعت وارد نشده است، نقل میکند و یادآور میشود که وی محتویات این باب را از دو کتاب گرفته است: 1. کتاب مباهله، نگارش ابو الفضل محمد بن عبد المطلب شیبانی. [4] 2. کتاب عمل ذی الحجّه، نگارش حسن بن اسماعیل بن اشناس. [5] تا اینجا روشن شد که روز مباهله از نظر مشهور، روزهای: 21 یا 24 و یا 25 و
[1]. مصباح المتهجد، ص 704. [2]. اقبال الاعمال، ص 743. [3]. همان. [4]. مرحوم سید، نسب او را به صورت درست نقل نکرده است. نسب او به طوری که نجاشی نقل کرده، چنین است: محمد بن عبد اللّه بن محمد بن عبید اللّه بن بهلول بن مطلب. بنابراین جد او مطلب است نه عبد المطلب و مطلب جد پنجم او به شمار میرود. در اینجا یادآور میشویم که محمد بن عبد اللّه، از نظر نجاشی دارای دو دوره زندگی بوده است: در یک دوره از عمر، قابل اعتماد و در دوره دیگر قابل اعتماد نمیباشد. و لذا میگوید من از نقل حدیث، از او خودداری کردم مگر آنجا که افراد موثق از او در دوران استقامت وی نقل حدیث کنند (فهرست نجاشی، ص 281- 282) شیخ در رجال خود ص 511 میگوید: وی کثیر الروایه است ولی گروهی او را تضعیف کردهاند. [5]. نام وی در اسناد صحیفه سجادیه وارد شده است و از مشایخ شیخ الطائفه، متوفای 460 میباشد. او احادیث کتاب مباهله را، از محمد بن عبد اللّه شیبانی نقل میکند «ر. ک: الذریعة، ج 15، ص 344».