در جنگ «خندق» نتیجه گرفته بودند به پیامبر پیشنهاد کرد که با نصب منجنیق دژ دشمن را سنگباران کند. منجنیق در نبردهای آن روز، کار توپخانه امروز را انجام میداد. افسران اسلامی با راهنمایی سلمان منجنیق را نصب کرده و نزدیک به بیست روز، برجها و داخل دژ را سنگ باران کردند، [1] ولی دشمن در برابر این عملیات حاد جنگی ساکت ننشسته، به تیراندازی خود ادامه داد و از این راه آسیبهایی به سپاهیان اسلام رسانید. اکنون باید دید که در آن گیرودار، مسلمانان چگونه بر منجنیق دست یافتند. برخی میگویند که خود سلمان با دست توانای خود منجنیق را ساخت و راه بهرهبرداری از آن را به سربازان اسلام آموخت. برخی معتقدند مسلمانان در فتح خیبر، به این آلت جنگی دست یافتند که آن را همراه خود به طائف آورده بودند. [2] بعید نیست که سلمان همان منجنیق را دست کاری کرده و راه نصب و کیفیت استفاده از آن را به مسلمانان آموخته باشد. از مضمون تاریخ به دست میآید که منجنیق منحصر به همان منجنیق به دست آمده از «خیبر» نبوده است، زیرا پیامبر مقارن با نبرد حنین و طائف «طفیل بن عمرو دوسی» را برای کوبیدن بتخانههای قبیله «دوس» اعزام کرد. او فاتحانه با چهار صد سرباز- که همگی از جوانان قبیله خود او بودند- و یک منجنیق و یک ارابه جنگی، در طائف به حضور پیامبر رسید و در این نبرد از این وسایل جنگی نیز- که مجاهد «دوسی» از دشمن به غنیمت گرفته بود- استفاده شد. [3] شکافتن دیوار دژ به وسیله ارابههای جنگی
برای تسلیم شدن دشمن، حملههای همه جانبه لازم بود. همزمان با نصب منجنیق و پرتاب سنگ قرار شد که برای شکافتن دیوار دژ از «ارابههای جنگی» استفاده کنند تا
[1]. سیره ابن هشام، ج 4، ص 126، وی میگوید نخستین کسی که از «منجنیق» استفاده کرد، خود پیامبر بود. [2]. سیره حلبی، ج 3، ص 134. [3]. الطبقات الکبری، ج 2، ص 157.