دانههای اشک از محاسن وی میریخت. سپس پیامبر به دختر گرامی خود فاطمه دستور داد که غذایی تهیه کند. حضرت از خانواده جعفر سه روز پذیرایی کرد. پس از این جریان، داغ حضرت جعفر بن ابی طالب و زید بن حارثه، همیشه در دل پیامبر بود و هر موقع وارد خانه خود میشد بر آنها زیاد میگریست. [1] غزوه ذات السلاسل
از روزی که پیامبر به مدینه، مهاجرت کرد و مدینه را کانون اسلام و محل تمرکز مسلمانان قرار داد. پیوسته مراقب اوضاع دشمنان و جنب و جوشها و توطئههای آنان بود؛ به کسب اطلاع و به دست آوردن اخبار دقیق از حوال توطئهچینی مشرکان، اهمیت زیادی میداد که افراد زبردست و توانایی را، به عناوین گوناگون به اطراف مکه و میان تیرههای مختلفی از مشرکان روانه سازد، تا او را به موقع از تصمیمات مخالفان و توطئه آنان آگاه سازند. در پرتو آگاهی از توطئهها، چه بسا نقشههایی را در نطفه خفه میکرد و پیش از آنکه دشمن از محل خود حرکت کند، سربازان اسلام به فرماندهی خود پیامبر و یا یکی از افسران ارشد اسلام، دشمن را غافلگیر کرده، جمع آنان را متفرق میساختند. در نتیجه، اسلام از خطر دشمن محفوظ میماند و از خونریزی و کشت و کشتار زیاد، جلوگیری میشد. امروز آگاهی از قدرت و میزان آمادگی و نقشههای پنهانی دشمن، یکی از عوامل بزرگ پیروزی محسوب میشود. دولتهای بزرگ جهان، سازمانها و تشکیلات دامنهداری برای پرورش جاسوس و اعزام و شیوه بهرهبرداری از آن دارند. مبتکر این عمل در اسلام، پیامبر بوده است و پس از وی خلفای اسلام و به ویژه امیر مؤمنان، جاسوسهای زیادی را به کارهای مختلفی میگمارد. وقتی فرمانروایی را به جایی
[1]. بحار الانوار، ج 21، ص 54- 55 و واقدی، المغازی، ج 2، ص 766.