پرچم اسلام همراه پیامبر حرکت کردند و این تفاوت بارز، نتیجه مستقیم پیمان «حدیبیه» بود. زیرا دستهای از بیم قریش نمیتوانستند به مسلمانان بپیوندند، ولی پس از آنکه قریش موجودیت اسلام را به رسمیت شناخته و قبایل را در پیوستن به اسلام آزاد گذاشتند، ترس و لرز از قبایل زیادی برداشته شد و مسلمانان توانستند با فکر آزاد به تبلیغ اسلام بپردازند. 2. دومین نتیجهای که مسلمانان از این پیمان بردند، این بود که پرده آهنینی که مشرکان میان مردم و آیین اسلام پدید آورده بودند، از میان رفت. در نتیجه، رفت و آمد به مدینه آزاد شد و آنان در مسافرتهای خود به مدینه، با مسلمانان تماس بیشتری گرفته و از برنامههای سودمند و تعالیم عالی اسلام آگاه شدند. نظم و انتظام مسلمانان، اخلاص و پیروی بیچون و چرای افراد با ایمان از پیامبر، عقل و هوش مشرکان را میربود. وضو و نظافت مسلمانان در اوقات نماز و صفوف فشرده آنها و سخنرانیهای گرم و شیرین پیامبر، آیات لذتبخش قرآن که در نهایت سلاست و فصاحت بود؛ آنان را به اسلام علاقهمند میکرد. از طرف دیگر، مسلمانان پس از این پیمان، به عناوین گوناگونی به مکه و نواحی آن مسافرت میکردند و در تماسهای مختلفی که با بستگان و دوستان دیرینه خود میگرفتند، از اسلام تبلیغ میکردند و مزایای اسلام، قوانین، آداب، حلال و حرام آن را به آنها گوشزد میکردند. این خود سبب میشد که دسته زیادی از سران شرک، مانند خالد بن ولید و عمرو عاص پیش از فتح مکه به مسلمانان بپیوندند و اینگونه آشنایی به حقیقت اسلام، مقدمه فتح مکه را پیریزی کرد و موجب شد که پایگاه عظیم بتپرستی، بدون کوچکترین مقاومت به تصرف مسلمانان درآید و مردم دسته دسته به آیین اسلام وارد شوند. [1] [1]. در حوادث سال هشتم به طور مشروح بیان خواهد شد.