گفتار این عالمنماها در روحیه بتپرستان مؤثر افتاد و آنان موافقت خود را اعلام کردند و وقت حرکت به جانب مدینه تعیین شد. آتش افروزان جنگ، با دلی مملو از خوشی از مکه بیرون آمده، به جانب «نجد» حرکت کردند، تا با قبیله «غطفان» که دشمنی سرسختی با اسلام داشتند تماس بگیرند. از قبیله غطفان، تیرههای: بنی فزاره، بنی مرّه و بنی اشجع به درخواست آنها رأی موافق دادند، مشروط بر اینکه پس از پیروزی، محصول یک ساله خیبر به آنان پرداخت شود. اما کار در اینجا پایان نیافت، قریش با همپیمان خود بنی سلیم و غطفان با همپیمان خود بنی اسد مکاتبه کرده، آنها را نیز برای شرکت در این اتحادیه نظامی دعوت کردند. همپیمانان، دعوت آنان را پذیرفتند و در روز معیّن تمام این احزاب، سیلآسا از نقاط مختلف عربستان حرکت کرده و آهنگ تسخیر و محاصره مدینه کردند. [1] دستگاه اطلاعاتی مسلمانان
از آن هنگام که پیامبر در «مدینه» سکنا گزید، پیوسته مأموران زبردست را روانه اطراف میکرد تا او را از اوضاع و جنب و جوشهای خارج از محوطه اسلام، آگاه سازند. از این رو، گزارشگران اطلاع دادند که اتحادیه نظامی نیرومندی بر ضد اسلام تشکیل شده و افراد این اتحادیه در روز معینی حرکت و مدینه را محاصره میکنند. پیامبر بیدرنگ شورای دفاعی تشکیل داد، تا از تجربههای تلخی که از نبرد «احد» داشتند نتیجه بگیرند. گروهی قلعهداری و نبرد از برجها و نقاط مرتفع را بر بیرون رفتن ترجیح دادند، ولی این نقشه هرگز کافی نبود، زیرا سیل خروشان سپاه عرب و هجوم هزاران سرباز جنگجو، قلعهها و برجها را از بین میبرد و مسلمانان را از پای در میآورد. آنان باید