گروهی از طرف داماد و عروس دعوت شدند و علی به افتخار همسر گرامی خود ولیمه‌ای ترتیب داد. پس از صرف غذا، رسول گرامی فاطمه را به حضور خود طلبید.
فاطمه با شرم و حیا شرف‌یاب محضر پیامبر شد. عرق حجب و خجالت از پیشانیش می‌ریخت. وقتی چشم او به پیامبر افتاد، پایش لغزید و نزدیک بود به زمین بخورد.
پیامبر دست دختر گرامی خود را گرفت و در حقش دعا فرمود و گفت:
خداوند تو را از تمام لغزش‌ها مصون بدارد. [2] آن‌گاه چهره زهرا را باز کرد و دست عروس را در دست داماد نهاد و چنین گفت:
بارک اللّه لک فی ابنة رسول اللّه یا علی نعمة الزوجة فاطمة.
سپس رو به فاطمه کرد و گفت: «نعم البعل علی».