یا چند نفر از مجاهدان بدر شرکت میکردند و یا به مطلبی گواهی میدادند؛ میگفتند چند نفر از بدریها با ما موافقاند. در شرح زندگانی اصحاب پیامبر، کسانی را که در وقعه بدر شرکت نمودهاند، «بدری» مینامند و علت این اهمیت از تشریح این حادثه به دست میآید. در گذشته [1] گفته شد که در نیمه جمادی الاول سال دوم، گزارشی به مدینه رسید که کاروان قریش به سرپرستی «ابو سفیان» از مکّه به شام میرود. پیامبر برای تعقیب کاروان تا «ذات العشیره» رفت و تا اوایل ماه دیگر، در آن نقطه توقف کرد، ولی به کاروان دست نیافت؛ زمان بازگشت کاروان تقریبا معین بود، زیرا کاروان قریش اوایل پاییز از شام به مکّه بازمیگشت. در تمام نبردها کسب اطلاعات، نخستین گام پیروزی است. تا فرمانده لشکر، از استعداد دشمن و نقطه تمرکزشان و روحیه جنگجویان آگاه نباشد، چه بسا ممکن است در نخستین برخورد شکست بخورد. از روشهای ستوده پیامبر اسلام در تمام نبردها کسب اطلاعات از پایه آمادگی دشمن و محل او بود. حتی امروز هم، کسب اطلاعات در نبردهای جهانی و محلی موقعیت مهمی دارد. بنا به نقل مرحوم مجلسی، [2] رسول خدا «عدی» و بنا به نقل مؤلف حیاة محمد، از کتابهای تاریخ «طلحة بن عبید اللّه» و «سعید بن زید» را برای کسب اطلاعات از مسیر کاروان و تعداد محافظان کاروان و نوع کالایشان اعزام کرد. اطلاعات رسیده به قرار زیر بود: 1. کاروان بزرگی است که تمام اهل مکّه در آن شرکت دارند. 2. سرپرست کاروان «ابو سفیان» است و در حدود چهل نفر پاسبانی آن را بر عهده دارند. [1]. فصل 27. [2]. بحار الانوار، ج 19، ص 217.