میگردیم و آیین تو را عرضه میداریم. هرگاه همگی اتفاق بر پذیرفتن آن کردند، گرامیتر از شما کسی برای ما نیست. این شش نفر فعالیّت پیگیری برای انتشار اسلام، در میان یثرب آغاز کردند؛ به طوری که خانهای نبود که در آنجا سخن از پیامبر نباشد. [1] نخستین پیمان عقبه
تبلیغات پیگیر این شش تن اثر خوبی بخشید و سبب شد که گروهی از یثربیان به آیین توحید گرویدند و در سال دوازدهم بعثت، دستهای دوازده نفری، از مدینه حرکت کردند و با رسول گرامی در «عقبه» ملاقات کرده و نخستین پیمان اسلامی بسته شد. معروفترین این دوازده تن «اسعد بن زراره» و «عبادة بن صامت» بودند. متن پیمان آنها پس از پذیرفتن اسلام به قرار زیر بوده است: با رسول خدا پیمان بستیم که به وظایف زیر عمل کنیم: به خدا شرک نورزیم، دزدی و زنا نکنیم، فرزندانمان را نکشیم، به یک دیگر تهمت نزنیم و کار زشت انجام ندهیم و در کارهای نیک نافرمانی نکنیم. [2] رسول گرامی به آنان گفت: اگر بر طبق پیمان عمل کنند، جایگاه آنان بهشت است و اگر نافرمانی کردند؛ در این صورت کار دست خدا است یا میبخشد یا عذاب میکند. این پیمان، در اصطلاح مورّخان «بیعة النساء» است، زیرا پیامبر در فتح مکّه از زنان نیز به این ترتیب بیعت گرفت. این دوازده تن با دلی لبریز از ایمان به سوی مدینه برگشتند و به فعالیّت زیادی پرداختند و نامهای به پیامبر نوشتند که برای آنان مبلّغی بفرستد تا به آنان قرآن تعلیم کند. پیامبر «مصعب بن عمیر» را برای تعلیم و تربیت آنان فرستاد و در پرتو تبلیغات و
[1]. تاریخ طبری، ج 2، ص 86. [2]. ان لا نشرک باللّه شیئا، و لا نسرق، و لا نزنی، و لا نقتل أولادنا، و لا نأتی ببهتان نفتریه بین أیدینا و أرجلنا، و لا نعصیه فی معروف.