به طور تحقیق میتوانیم خدمات ارزنده «ابو طالب» را ارزیابی کنیم. مطعم ساعاتی چند و یا چند روزی از پیامبر حمایت کرد، ولی عموی گرامی پیامبر یک عمر از او دفاع نمود. فشار و محنتی را که ابو طالب دید، یکهزارم آن را مطعم ندید. جایی که پیامبر به پاس خدمات چند ساعتی مطعم، حاضر میشود تمام اسیران «بدر» را به او ببخشد باید در برابر خدمات گرانبهای عموی عزیزش چه کند؟ شخصیتی که 42 سال تمام از صاحب رسالت حمایت کرده و در ده سال اخیر، در طریق دفاع از حریم نبوت با جان خود بازی کرده است، باید در پیشگاه رهبر جهانیان مقام ارجمند و والایی داشته باشد. وانگهی تفاوت روشنی میان این دو نفر است: مطعم، یک فرد مشرک و بتپرستی بود، ولی ابو طالب یکی از شخصیتهای بزرگ جهان اسلام به شمار میرفت.
سخنرانی در بازارهای معروف عرب
در موسم حج اعراب در نقاط مختلفی مانند «عکاظ»، «مجنه» و «ذی المجاز» اجتماع داشتند. شاعران شیرین زبان و خطیبان سخنساز، هر کدام در نقطه بلندی قرار میگرفتند و گروه انبوهی را با خواندن اشعار و القای خطابه که بر محور حماسهسرایی، خودستایی و عشق بازی دور میزد، مشغول میکردند. پیامبر بسان پیامبران گذشته از این فرصت استفاده میکرد و چون بر اثر حرام بودن جنگ در ماههای حرام، از تعرض بتپرستان مطمئن بود، در نقطه بلندی قرار میگرفت، روبه مردم میکرد و میفرمود: به وحدانیت خدا اعتراف کنید تا رستگار شوید. با نیروی ایمان میتوانید زمام قدرت جهان را به دست گیرید و تمام مردم را زیر فرمان درآورید و در آخرت در بهشت برین مأوا گزینید. [1]
[1]. قولوا لا إله إلّا اللّه تفلحوا، تملکوا بها العرب، و تذلّ لکم العجم و إذا آمنتم کنتم ملوکا فی الجنّة.