در لحظاتی که فصل ذیل را مینگارم، زندان قطیف، سایه بر سر جوان آزاده و شجاعی انداخته است که کتابی به نام ابو طالب مؤمن قریش [1] درباره اسلام و ایمان و اخلاص ابو طالب نوشته است. وی از مدارک دانشمندان اهل تسنن، ایمان ابو طالب را اثبات کرده است. مقامات قضایی حجاز، در جهان آزادی بیان و عقیده، از او درخواست نموده که سخن خود را پس بگیرد و از آنجا که وی نخواسته حقیقتی را که بر آن عقیده داشت منکر شود به اعدام محکوم شد، پس از اقدامها و وسایط تخفیفی که در جرمش قایل شدند، وی را به حبس ابد محکوم کردند. سرانجام، اقدامات شدید باعث شد، تخفیف دیگری در مجازاتش قایل شوند و او را به هشتاد تازیانه محکوم کنند. «وی اکنون در زندان در انتظار سرنوشت خود به سر میبرد، زیرا یا باید مردم مسلمان همتی کنند و جدا از مقامات قضایی حجاز بخواهند تا از مجازاتش صرف نظر کرده و مسلمانان را به کشور عربی سعودی [2] بدبین نکنند، یا این جوان
[1]. این کتاب به قطع وزیری، در 340 صفحه در بیروت چاپ شد، و بولس سلامه، شاعر معروف لبنانی بر آن تقریظ نوشته است. [2]. سرزمینهای «حجاز» و «نجد» و «تهامه»، به اسم یک فامیل «سعودی» «نجدی» ثبت شد، و سرانجام این سرزمین پهناور به نام مملکت عربی سعودی درآمده است؛ ببین «انحصار طلبی» تا چه حد.