بحث در ماهیت معجزه به طور مطلق و در حقیقت اعجاز خصوص قرآن از هدف ما بیرون است. ما در نوشته «اعتقادی» خود، درباره هر دو موضوع به صورت گسترده بحث نمودهایم. [1] ولی بحثهای تاریخی ما را به این نقطه هدایت میکند که این کتاب آسمانی بزرگترین و برندهترین حربه پیامبر بزرگ اسلام بود؛ به طوری که استادان سخن و استوانههای شعر و خطابه، در برابر فصاحت و بلاغت و شیرینی و کشش کلمات و جملهها و آیات آن مبهوت و حیران بودند و همگی اعتراف میکردند که قرآن محمد در یک سطح عالیتری از فصاحت و بلاغت قرار گرفته هرگز این طرز سخن گفتن در میان بشر معمول نبوده است. تأثیر و نفوذ و یا جذبه و کشش قرآن او طوری بود که سختترین دشمنان او پس از استماع آیاتی چند به خود میلرزیدند و گاهی چنان از خود بیخود میگشتند که مدتها به حالت بهتزده، از جای خود حرکت نمیکردند اینک به چند نمونه اشاره میکنیم: [2]
[1]. درباره حقیقت اعجاز به کتاب رسالت آسمانی پیامبران و کیفیت اعجاز قرآن به کتاب برهان رسالت، مراجعه بفرمایند. [2]. برای اطلاع بیشتر در این باره به کتابهای تفسیر مراجعه کنید.