را متوجه گهواره کرد. که پاسخ پرسش خود را از او دریابند. «عیسی» با کمال فصاحت و متانت آنان را با جملههای زیر مخاطب ساخت: من بنده خدایم، کتاب به من داده و مرا از پیامبران قرار داده است و هرکجا باشم مرا با برکت ساخته و تا زندهام، نماز و زکات را به من سفارش کرده است. [1] فرزند «مریم» اصول و فروع دین خود را در دوران کودکی و شیرخوارگی برای ما مردم روشن میکند و بندگی و پیروی خود را از آیین خداپرستی، به رخ مردم میکشد. حالا ما وجدان شما را گواه میگیریم؛ جایی که «یحیی» و «عیسی»- علیهما السلام- از دوران صباوت و شیرخوارگی، از صمیم دل مؤمن باشند و حقیقت فطرت را بر زبان جاری سازند، در این صورت میتوان گفت: یگانه رهبر جهانیان، شریفترین مردم جهان، تا چهل سالگی دارای ایمان نبوده، با اینکه او هنگام نزول «وحی» در کوه «حرا» مشغول راز و نیاز بوده است. [1]. إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکِتابَ. وَ جَعَلَنِی نَبِیًّا، وَ جَعَلَنِی مُبارَکاً أَیْنَ ما کُنْتُ وَ أَوْصانِی بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ ما دُمْتُ حَیًّا «مریم (19) آیه 30- 31».