صحنههای گوناگون آموزندهای از نظر ما میگذراند. صحنههای اعجابآمیزی، مانند نخستین روزهای بنای کعبه و سکونت نیاکان پیامبر در مکّه و حمله سپاه فیل برای ویران ساختن خانه خدا و حوادث تولد پیامبر. صحنههای غمانگیزی، همچون از دست رفتن «عبد اللّه» و «آمنه»، پدر و مادر آن حضرت در آغاز عمر، با آن وضع دردناک. صحنههای پرابّهت و اسرارآمیزی، مانند نخستین روزهای نزول وحی و حوادث کوه «حرا» و به دنبال آن مقاومت عجیب و سرسختانه سیزده ساله پیامبر و یاران معدود او، در راه نشر آیین اسلام در مکّه و مبارزه با بتپرستی. صحنههای پرهیجان و پرحادثهای، مانند وقایع سال اول هجرت و سالهای پس از آن، که هر کدام نمونهای از عالیترین فداکاریها در راه عالیترین هدفها، در راه کوبیدن انواع مظاهر بتپرستی، در راه مبارزه با تبعیضات ناروا و نژادپرستی و هر گونه استعمار و استثمار بشر به وسیله بشر محسوب میشود. از اینرو اگر آن را «پرشورترین حماسههای تاریخ»، و زندگی او را نقطهای که دنیای قدیم و جدید را به هم میپیوندد، بخوانیم؛ اغراق نگفتهایم. ^^^ گرچه تاکنون صدها کتاب به زبانهای گوناگون، از طرف مورّخان شرق و غرب، درباره زندگی پیامبر اسلام نوشته شده و هر یک به سهم خود، قدم مؤثری برای روشن ساختن نقاط مختلف این تاریخ بزرگ برداشتهاند، ولی متأسفانه غالب آنها خالی از نقاط ضعف نیست. مخصوصا نوشتههای مستشرقان و خاورشناسان، گاهی چنان آمیخته به اشتباهات روشنی شده، که انسان را به حیرت میاندازد. یکی از آنها ازدواج «خدیجه» را با پیامبر در سن پنج سالگی و همبستر شدن با او را در سن هشت سالگی! مینویسد (خدیجهای که همه میدانیم هنگام ازدواج با پیامبر چهل سال داشت).