درباره شخصیت و عظمت ابو طالب در بخش‌های [2] دیگر سخن گفته و اسلام و ایمان او را به پیامبر گرامی، با مدارک صحیح اثبات خواهیم نمود. اکنون شایسته است که برخی از حوادث مربوط به دوران سرپرستی «ابو طالب» را بیان کنیم.
ابو طالب، روی عللی با افتخار، سرپرستی پیامبر را بر عهده گرفت، زیرا وی با عبد اللّه، پدر «محمد» از یک مادر بودند. [3] وی شخصیتی بود معروف به سخاوت و نیکوکاری. از این لحاظ، «عبد المطلب» او را برای نگاه‌داری نوه ارجمند خود برگزید.
سطرهای طلایی تاریخ، شاهد خدمت‌های گرانبهای او است.
می‌گویند: پیامبر در ده سالگی، همراه عموی خود در جنگی شرکت نمود [4] و چون این جنگ در ماه‌های حرام اتفاق افتاد، آن را جنگ «فجار» نامیدند. تفصیل جنگ‌های «فجار» در تاریخ به طور گسترده بیان شده است.

بازرگانان «قریش» طبق معمول، هر سال یک بار به سوی شام می‌رفتند. «ابو طالب» تصمیم گرفته بود که در سفر سالانه «قریش» شرکت کند. وی مشکل برادرزاده خود را