فروغ ابدیت - سبحانی تبریزی، جعفر - مکتبة مدرسة الفقاهة

اسم الکتاب : فروغ ابدیت المؤلف : سبحانی تبریزی، جعفر الجزء : 1 صفحة : 153

فشق له من اسمه لیجلّه‌فذو العرش محمود و هذا محمد - آفریدگار، نامی از اسم خود برای پیامبر خود مشتق نمود. از این جهت «خدا» «محمود» (پسندیده) و پیامبر او «محمد» (ستوده) است و هر دو کلمه از یک مادّه مشتقند و یک معنا را می‌رسانند. [1]
قطعا، الهام غیبی در انتخاب این نام بی‌دخالت نبوده است، زیرا نام محمّد، اگر چه در میان اعراب معروف بود، ولی تا آن زمان کمتر کسی به آن نامیده شده بود. طبق آمار دقیقی که بعضی از تاریخ‌نویسان به دست آورده‌اند، تا آن روز فقط شانزده نفر به این اسم نام‌گذاری شده بودند. چنان که شاعر در این باره گوید:
إنّ الذین سمّوا باسم محمدمن قبل خیر الناس ضعف ثمان [2]- کسانی که به نام محمد، پیش از پیامبر اسلام نام‌گذاری شده بودند، شانزده نفر بودند.
ناگفته پیداست که: هر چه مصداق یک لفظ کمتر باشد، اشتباه در آن کمتر خواهد بود و چون کتاب‌های آسمانی، از نام و نشان و علایم روحی و جسمی او خبر داده بودند؛ باید علایم آن حضرت، آنچنان روشن باشد که اشتباه در آن راه پیدا نکند. یکی از آن‌ها، نام حضرت است. باید مصداق آن به قدری کم باشد که راه هر گونه تردیدی را در تشخیص پیامبر گرامی از بین ببرد. مخصوصا هنگامی که بقیه اوصاف و علایم وی ضمیمه نامش گردد. در این صورت، به طور واضح کسی که انجیل و تورات، از ظهور او خبر داده است به خوبی شناخته خواهد شد.

اشتباه خاورشناسان‌

قرآن مجید، رسول گرامی را به دو، یا چند نام معرفی می‌کند. [3] در سوره‌های

[1]. سیره حلبی، ج 1، ص 78.
[2]. همان، ص 82.
[3]. به عقیده گروهی دیگر نام پیامبر اسلام نیست، بلکه از حروف مقطعه قرآن به شمار می‌روند.

اسم الکتاب : فروغ ابدیت المؤلف : سبحانی تبریزی، جعفر الجزء : 1 صفحة : 153

صيغة PDF

شهادة

الفهرست