«سید محمدرضا بن ابوالقاسم حسینی کمالی استرآبادی»

1283-1346ه-.ق.

عالم دینی و پزشک ماهر سده ی چهاردهم ه-. ق.، «سید محمدرضا»، ملقب به «آقامیرزا»، مکنی به «ابوکمال»، معروف به «کمالی حسینی استرآبادی»، فرزند «سید ابوالقاسم» و برادرزاده ی «سید مرتضی طبیب»، از بزرگانی است که در «حله» زاده شد و در همانجا درگذشت.

از آنجا که عمویش «سید مرتضی» پس از فراگیری طب یونانی و سنتی، در «حله» ساکن شد، پدرش «سید ابوالقاسم» نیز به آن شهر رفت و نزد برادر رحل اقامت افکند. از این رو فرزندش سید محمدرضا در «حله» متولد گردید.

سید محمدرضا پس از رشد و عبور از دوران طفولیت، نزد پدر خویش که عالمی پرهیزگار بود، به تحصیل پرداخت؛ چون مقدمات را فراگرفت، نزد عمویش به تحصیل ادامه داد.

سطح را نزد «شیخ محمود آل سماکه» و «شیخ حمادی آل رعیده» و دیگر علمای بزرگ «حله»، خواند.

حدود سال 1300ه-.ق. به «نجف اشرف» سفر کرد و منطق و معانی و بیان را از علمای «نجف اشرف» آموخت.

فقه و اصول را از محضر «سید محمدعلی شاه عبدالعظیمی» فرا گرفت. آنگاه به حلقه ی درس «شیخ محمد ایروانی» و «شیخ محمد شربیان» پیوست.

دروس خارج را نزد «شیخ هادی تهرانی» آغاز کرد و مدت زمان طولانی، از محضر درس «سید محمدکاظم یزدی» بهره برد.

سید محمدرضا استرآبادی همراه تحصیل، به وعظ و خطابه در «نجف اشرف» اشتغال داشت. او واعظی پارسا و عالمی خوش نام بود.

گفته می شود، او در دهه ی چهارم عمرش، به «ایران» بازگشت و در «مشهد» مقدس به تحصیل علوم ریاضی و طب سنتی پرداخت. آنگاه که به مدارجی دست یافت و در تشخیص بیماری ها مهارت پیدا کرد، در «حله» سکنا گزید.

در شهر «حله»، ضمن ارشاد و خطابه در منبر و مسجد محل سکونتش، به درمان و معالجه ی بیماری های مردم نیز می پرداخت. عاقبت به سال 1346 یا 1347ه-.ق. چشم از جهان فروبست.

آثار:

1. ارجوزه در علم اعداد و حروف

منظومه ی مختصری است در علم اعداد و حروف که حکایت از تسلط مولف در این علوم دارد.

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی به دست نیامد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

2. ارجوزه در علم کلام

عنوان و نام کتاب گویاست که مطلب مختصری در علم کلام و به صورت منظوم است.

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی به دست نیامد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

3. تاریخ امامان شیعه

شرح حال و تاریخ ائمه ی اطهار علیهم السلام است.