«محمد بن زین العابدین استرآبادی»

قرن 9 یا 10 ه-.ق.

بجز نام و گزارش یک اثر در دو کتابخانه، هیچ آگاهی دیگری از «غیاث الدین محمد بن زین العابدین استرآبادی» در دست نیست.

با توجه به تاریخ کتابت دو نسخه از اثری که وی از خود برجای نهاده است، باید گفت که محمد بن زین العابدین استرآبادی، از علمای پیش از سده دهم ه-. ق. است؛ زیرا سال کتابت آن دو نسخه، 974 و 978ه-.ق. است.

البته در نسخه ی خطی «کتابخانه ی آیت الله العظمی مرعشی نجفی (ره)» و منابعی چون: «الذریعه»، «تاریخ ادبیات ایران» و «تاریخ نظم و نثر در ایران»، نویسنده ی «ترجمه ی عده الداعی» را «نصیر الدین محمد بن عبدالکریم استرآبادی» نوشته اند.

از آنجا که کتاب «عده الداعی» را علمای متعددی ترجمه کرده است، این احتمال وجود دارد که دو تن استرآبادی دست به ترجمه ی آن زده باشند. لیکن از سوی دیگر چون زمان حیات هردو استرآبادی، سده ی دهم ه-. ق. است، احتمال دو تن بودن مترجمان عده الداعی ضعیف می گردد. لذا چاره ای جز معرفی هر دو وجود ندارد.

آثار:

ترجمه عده الداعی و نجاح الساعی

کتاب «عدهالداعی و نجاح الساعی» از آثار بسیار ارزنده ی «ابوالعباس جمال الدین احمد بن محمد» مشهور به «ابن فهد حلی» متوفای 841ه-.ق. است. وی این رساله را در آداب و رسوم دعا و قرائت قرآن، به زبان عربی نگاشته است.

براساس گزارش «فهرست نسخه های خطی مجلس و دانشکده ی الاهیات دانشگاه» «تهران»، محمد بن زین العابدین استرآبادی آن را به زبان فارسی، به سال 974 ه-.ق. ترجمه کرده است.

نسخه های خطی:

1 نسخه ی خطی در «کتابخانه ی مجلس شورای اسلامی» به شماره 12373 در 239 برگ، کتابت سال 974ه-.ق. موجود است.

1 نسخه ی خطی در «کتابخانه ی دانشکدهی الاهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران» به شماره 725 در 201 برگ، کتابت سال 978ه-.ق. موجود است.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.