اسم الکتاب : اثرآفرینان استرآباد و جرجان (استان گلستان) المؤلف : مقدم، محمدباقر الجزء : 1 صفحة : 478
مینوی، نشریه
کتاب ماه هنر، شماره 35،36، مرداد و شهریور 1380، صفحه 102-107؛ چهره هایی
از پیشروان هنر و ادبیات معاصر ایران 36؛ دایرهالمعارف دانش و هنر 74؛
دایرهالمعارف مصور پیمان 386؛ دو نامه منتشر نشده از مجتبی مینوی درباره ی
ویس و رامین، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، شماره 17، اسفند 1377، صفحه 30-31؛
روشنفکران ایرانی و غرب 308؛ زندگی نامه و خدمات علمی و فرهنگی استاد مجتبی
مینوی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، سال 1385، کل کتاب؛ سخنگوی
تاریخ و ادب فارسی، جام جم، شماره 5، بهمن 1382، صفحه 15؛شخصیت های نامی
ایران 466؛ شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران 3/1589-1593؛ فهرست
کتابهای فارسی شده چاپی 1/201؛ کتاب شناسی تئاتر 153؛ کتاب شناسی رمان
1/412 و 2/785؛ کتاب شناسی موسیقی 15؛ کتاب شناسی نهاوند 210؛ کژراهه:
خاطراتی از تاریخ حزب توده 208؛ گزارش بزرگداشت به مناسبت گذشت ربع قرن از
درگذشت ادیب توانا و مورخ زبردست مرحوم مجتبی مینوی، انجمن آثار ملی و
مفاخر فرهنگی سال 1380؛ گشتی در داستان فرود، نشریه گلچرخ، سال 2، شماره 6،
اردیبهشت 1372، صفحه 58-62؛ مقالات مینوی، جهان کتاب، شماره 170، خرداد
1389، صفحه 9؛ مکارم الآثار 4/1350؛ ملاحظاتی در باب کلیله و دمنه، نشر
دانش، سال 20، شماره 3، پاییز 1382، صفحه 44-50؛ مولفین کتب چاپی فارسی و
عربی 5/179-182؛ نادره کاران 340؛ یادداشت های مینوی، کل کتاب.
«محمد استرآبادی»
قرن ؟ه-.ق.
مرحوم «آقابزرگ»،
در «الذریعه»، کتابی با عنوان «صیغ النکاح و الطلاق» را به شخصی با نام،
میرزا «محمد استرآبادی» نسبت داده است، اما درباره ی شخصیت و شرح حال آن
سکوت کرده است.
تحقیق نگارنده
نیز به جایی نرسید و نتوانست تشخیص دهد که این میرزا محمد استرآبادی کیست و
در چه زمانی می زیست. لیکن دو احتمال وجود دارد.
از آنجا که دو تن
از علما و بزرگان «استرآباد»، کتابی با عنوان «صیغ العقود النکاح و
الطلاق» یا «صیغ العقود و الایقاعات» دارند، و نام هردو تن، با کلمه ی
«محمد» آغاز می گردد، ممکن است اشتباهی رخ داده و واژه ی دوم نام نویسنده
در هنگام یادداشت برداری از قلم افتاده است.
این دو تن، «ملا
محمدجعفر شریعتمدار استرآبادی» و «ملا محمدیوسف حائری استرآبادی» هستند. به
آثار و تالیفات هر کدام از آنان در مدخل مربوط، اشاره خواهد شد.
در صورت درستی
این احتمال، اثر یاد شده ی فوق، متعلق به قرن سیزدهم ه-. ق. خواهد بود؛
زیرا هردو شخصیت یاد شده از بزرگان قرن سیزدهم هستند.
احتمال دوم به این شرح است:
از آنجا که برخی
از علمای «استرآباد» از شهر خود دور شده و به شهرها و کشورهای اسلامی هجرت
کردند، در آن سرزمین ها به درستی شناخته نشده اند. از این رو ممکن است
میرزا محمد استرآبادی نیز به کشور «مصر» رفته باشد و در آنجا این تالیف را
از خود برجای نهاده است. خصوصاً که نسخه ی خطی کتاب وی را مرحوم «آقابزرگ»
در دارالکتب «مصر» گزارش کرده است.
آثار:
صیغ النکاح و الطلاق
بنا به گزارش
«آقابزرگ»، این اثر در بیان صیغه های (گفتارهای انشایی هنگام معامله) عقد
نکاح و طلاق است. اما از جزئیات محتوای آن مطلبی به دست نمی دهد.
اسم الکتاب : اثرآفرینان استرآباد و جرجان (استان گلستان) المؤلف : مقدم، محمدباقر الجزء : 1 صفحة : 478