responsiveMenu
صيغة PDF شهادة الفهرست
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
اسم الکتاب : اثرآفرینان استرآباد و جرجان (استان گلستان) المؤلف : مقدم، محمدباقر    الجزء : 1  صفحة : 478

مینوی، نشریه کتاب ماه هنر، شماره 35،36، مرداد و شهریور 1380، صفحه 102-107؛ چهره هایی از پیشروان هنر و ادبیات معاصر ایران 36؛ دایرهالمعارف دانش و هنر 74؛ دایرهالمعارف مصور پیمان 386؛ دو نامه منتشر نشده از مجتبی مینوی درباره ی ویس و رامین، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، شماره 17، اسفند 1377، صفحه 30-31؛ روشنفکران ایرانی و غرب 308؛ زندگی نامه و خدمات علمی و فرهنگی استاد مجتبی مینوی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، سال 1385، کل کتاب؛ سخنگوی تاریخ و ادب فارسی، جام جم، شماره 5، بهمن 1382، صفحه 15؛شخصیت های نامی ایران 466؛ شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران 3/1589-1593؛ فهرست کتابهای فارسی شده چاپی 1/201؛ کتاب شناسی تئاتر 153؛ کتاب شناسی رمان 1/412 و 2/785؛ کتاب شناسی موسیقی 15؛ کتاب شناسی نهاوند 210؛ کژراهه: خاطراتی از تاریخ حزب توده 208؛ گزارش بزرگداشت به مناسبت گذشت ربع قرن از درگذشت ادیب توانا و مورخ زبردست مرحوم مجتبی مینوی، انجمن آثار ملی و مفاخر فرهنگی سال 1380؛ گشتی در داستان فرود، نشریه گلچرخ، سال 2، شماره 6، اردیبهشت 1372، صفحه 58-62؛ مقالات مینوی، جهان کتاب، شماره 170، خرداد 1389، صفحه 9؛ مکارم الآثار 4/1350؛ ملاحظاتی در باب کلیله و دمنه، نشر دانش، سال 20، شماره 3، پاییز 1382، صفحه 44-50؛ مولفین کتب چاپی فارسی و عربی 5/179-182؛ نادره کاران 340؛ یادداشت های مینوی، کل کتاب.

«محمد استرآبادی»

قرن ؟ه-.ق.

مرحوم «آقابزرگ»، در «الذریعه»، کتابی با عنوان «صیغ النکاح و الطلاق» را به شخصی با نام، میرزا «محمد استرآبادی» نسبت داده است، اما درباره ی شخصیت و شرح حال آن سکوت کرده است.

تحقیق نگارنده نیز به جایی نرسید و نتوانست تشخیص دهد که این میرزا محمد استرآبادی کیست و در چه زمانی می زیست. لیکن دو احتمال وجود دارد.

از آنجا که دو تن از علما و بزرگان «استرآباد»، کتابی با عنوان «صیغ العقود النکاح و الطلاق» یا «صیغ العقود و الایقاعات» دارند، و نام هردو تن، با کلمه ی «محمد» آغاز می گردد، ممکن است اشتباهی رخ داده و واژه ی دوم نام نویسنده در هنگام یادداشت برداری از قلم افتاده است.

این دو تن، «ملا محمدجعفر شریعتمدار استرآبادی» و «ملا محمدیوسف حائری استرآبادی» هستند. به آثار و تالیفات هر کدام از آنان در مدخل مربوط، اشاره خواهد شد.

در صورت درستی این احتمال، اثر یاد شده ی فوق، متعلق به قرن سیزدهم ه-. ق. خواهد بود؛ زیرا هردو شخصیت یاد شده از بزرگان قرن سیزدهم هستند.

احتمال دوم به این شرح است:

از آنجا که برخی از علمای «استرآباد» از شهر خود دور شده و به شهرها و کشورهای اسلامی هجرت کردند، در آن سرزمین ها به درستی شناخته نشده اند. از این رو ممکن است میرزا محمد استرآبادی نیز به کشور «مصر» رفته باشد و در آنجا این تالیف را از خود برجای نهاده است. خصوصاً که نسخه ی خطی کتاب وی را مرحوم «آقابزرگ» در دارالکتب «مصر» گزارش کرده است.

آثار:

صیغ النکاح و الطلاق

بنا به گزارش «آقابزرگ»، این اثر در بیان صیغه های (گفتارهای انشایی هنگام معامله) عقد نکاح و طلاق است. اما از جزئیات محتوای آن مطلبی به دست نمی دهد.

اسم الکتاب : اثرآفرینان استرآباد و جرجان (استان گلستان) المؤلف : مقدم، محمدباقر    الجزء : 1  صفحة : 478
   ««الصفحة الأولى    «الصفحة السابقة
   الجزء :
الصفحة التالیة»    الصفحة الأخيرة»»   
   ««اول    «قبلی
   الجزء :
بعدی»    آخر»»   
صيغة PDF شهادة الفهرست